نام ژنریک:

• مروپنم

نام لاتین:

• Meropenem

نام تجاری:

• ®Merrem
• ®Meronem

گروه دارویی- درمانی:

• مشتقات کارباپنم
• آنتی بیوتیک

طبقه بندی در بارداری:

• گروه B

اشکال دارویی:

• پودر جهت تهیه محلول استریل تزریقی، ویال های: 500 میلی گرم با ملح تری هیدرات و 1 گرم با ملح تری هیدرات

موارد مصرف:

• مروپنم برای عفونت هایی تجویز می شود که نسبت به داروهای دیگر مقاوم شده اند. در عفونت های داخل شکمی، آپاندیسیت یا پریتونیت و مننژیت باکتریایی کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

• بالغین: دوز معمول مروپنم 1 گرم هر 8 ساعت است. تزریق وریدی دارو در طی 15 تا 30 دقیقه از راه انفوزیون وریدی یا 3 تا 5 دقیقه از راه تزریق آهسته در ورید، می باشد.
• کودکان بزرگتراز 3 ماه: درعفونت های داخل شکمی، 20 میلی گرم از دارو بر هر کیلوگرم وزن کودک هر 8 ساعت می باشد. و در مننژیت باکتریایی 40 میلی گرم از دارو بر هر کیلوگرم وزن کودک هر 8 ساعت است. از طریق انفوزیون وریدی 15 تا 30 دقیقه و یا تزریق وریدی آهسته در طول 3 تا 5 دقیقه می باشد.
• نوزادان بزرگتر از 7 روز: 20 میلی گرم/ کیلوگرم از راه انفوزیون وریدی هر 12 ساعت تجویز می شود.

مکانیسم اثر:

• اثر آنتی بیوتیکی: این دارو یک باکتریوسید است. مانع ساخت دیواره سلولی باکتری می شود و از این طریق موجب مرگ باکتری های در حال رشد و تقسیم می گردد.

فارماکوکینتیک:

• نیمه عمر دارو در بالغین یک ساعت است. (در کودکان 3 ماهه تا دوساله 1.4 ساعت است)
• مروپنم از طریق کلیه دفع می شود.

نکات با اهمیت:

• مروپنم از نظر طیف اثر روی باکتری ها مشابه ایمی پنم است (طیف فعالیت ضد میکروبی ایمی پنم:شامل باکتری های گرم مثبت، گرم منفی و بی هوازی مانند استافیلوکوک، استرپتوکوک، ایشرشیاکولی، کلبسیلا، پروتئوس، انتروباکتر و گونه های پسودوموناس است.) اما مروپنم قدری علیه باکتری های هوازی گرم منفی موثر تر و اندکی علیه گرم مثبت ها کم اثر تر می باشد.
• مروپنم توسط دهیدروپپتیداز ها در توبولهای کلیوی تجزیه نمی شود به این دلیل نیازی به یک مهار کننده آنزیم ندارد.
• تزریق وریدی دارو در طی 15 تا 30 دقیقه از راه انفوزیون وریدی یا 3 تا 5 دقیقه از راه تزریق آهسته در ورید، می باشد.
• در بیمارانی که اختلالات عملکرد کلیه دارند، دوزاژ و فواصل مصرف دارو با توجه به شدت اختلال عملکرد کلیه، شدت عفونت و حساسیت ارگانیسم باید تنظیم شود.
• در کودکان با وزن بیشتر از 50 کیلوگرم دارو با دوز 1 گرم هر 8 ساعت در درمان عفونت داخل شکمی و 2 گرم هر 8 ساعت در درمان مننژیت باکتریایی تجویز می شود.

موارد منع مصرف:

• افرادی که حساسیت شدید نسبت به این دارو و دیگر دارو های دسته بتالاکتام دارند.

موارد احتیاط:

• افرادی که اختلال عملکرد کلیه دارند.

تداخلات دارویی:

• مصرف همزمان پروبنسید با مروپنم باعث می شود که سطح خونی دارو مروپنم افزایش پیدا کند به این دلیل مصرف همزمان این دو دارو توصیه نمی شود.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

• CNS: تشنج، سر درد، سرگیجه و بی خوابی، اضطراب و افسردگی
• CV: نارسایی قلب
• Derm: خارش، کهیر، بثورات جلدی
• GI: اسهال، تهوع،استفراغ، درد شکمی، مونیلیازیس دهانی، بی اشتهایی
• GU:سوزش ادرار
• Hema: آنمی، افزایش ائوزینوفیل ( نوعی از گلبول سفید خون )
• Other: واکنش های افزایش حساسیت ( آنافیلاکسی )،درد در محل تزریق، التهاب، تب، تنگی نفس

مصرف در بارداری و شیردهی:

• در بارداری باید منافع دارو در برابر ضررهای آن سنجش شود. ترشح این دارو درشیر مادر به اثبات نرسیده است ولی استفاده این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط همراه باشد.

توجهات پزشکی- پرستاری:

• برای تزریق دارو، پودر دارو باید در 5 تا 20 میلی لیتر محلول های سازگار رقیق شود. تزریق وریدی دارو در طی 15 تا 30 دقیقه از راه انفوزیون وریدی یا 3 تا 5 دقیقه از راه تزریق آهسته در ورید، می باشد.
• دارو را در 5 تا 20 میلی لیتر از محلول های سازگار رقیق نمایید. غلظت نهایی دارو نباید از 50 میلی گرم / میلی لیتر بیشتر باشد.
• از این دارو نباید در عفونت های ناشی از استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین استفاده شود.
• از مخلوط نمودن محلول این دارو با محلول دارو های دیگر خودداری شود.
• پیش از شروع درمان از حساسیت میکروارگانیسم نسبت به دارو اطلاع حاصل نمائید.
• بیمار را از نظر بروز علائم آنافیلاکسی ( راش، خارش، ادم حنجره) بررسی نموده و در صورت بروز این علائم دارو را سریعا قطع نمایید و اقدام لازم را بعمل آورید. در این موارد اکسیژن، اپی نفرین، آنتی هیستامین ها و وسایل احیا باید در دسترس باشند.
• بیمار را از نظر بروز فلبیت، درد و تورم در محل تزریق بررسی نمائید.
• در طول درمان با مروپنم، آزمایشات هماتولوژیک، کبدی و کلیوی را در فواصل منظم بعمل آورید.

توجهات بیمار- خانواده:

• تشنج و سایر عوارض جانبی عصبی این دارو بیشتر در بیمارانی که اختلالات عصبی و اختلال عملکرد کلیه دارند، دیده می شود.
• در صورت بروز تشنج دارو را قطع نمایید.
• مصرف این دارو در افراد مسن باید با احتیاط همراه باشد.
• در صورت بروز علایم عفونت ثانوی مانند مدفوع شل و آبکی، ترشح و خارش واژینال به پزشک خود اطلاع دهید.

شرایط نگهداری دارو:

• دارو را در دمای اتاق نگهداری نمایید.