نام ژنریک:

• سفاکلور

نام لاتین:

• Cefaclor

نام تجاری:

• ®Ceclor

گروه دارویی- درمانی:

• نسل دوم سفالوسپورین ها
• آنتی بیوتیک

طبقه بندی در بارداری:

• گروه B

اشکال دارویی:

• پودر جهت تهیه سوسپانسیون خوراکی: 125 میلی گرم و 250 میلی گرم

موارد مصرف:

• سفاکلور در عفونت های حاد و خطرناک ریوی و دستگاه تنفسی مانند اوتیت (عفونت گوش) و سینوزیت، عفونت ادراری –تناسلی، پوست، بافت نرم، استخوان و مفاصل، سپتی سمی و اندوکاردیت ناشی از ارگانیسم های حساس کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

• نحوه مصرف سفاکلور در بالغین: 10 تا 15 میلی گرم بر هر کیلوگرم وزن بیمار دوز معمول دارو محاسبه می شود که در دو تا چهار دوز منقسم استفاده می شود.
• نحوه مصرف سفاکلور در کودکان: 20 تا 40 میلی گرم از دارو بر هر کیلوگرم وزن بیمار محاسبه می شود.

مکانیسم اثر:

• اثر آنتی بیوتیکی: آنتی بیوتیک سفاکلور یک باکتریوسید است. مانع ساخت دیواره سلولی باکتری می شود و از این طریق موجب مرگ باکتری های در حال رشد و تقسیم می گردد.

فارماکوکینتیک:

• نیمه عمر داروی سفاکلور 0.6 تا 1 ساعت است.
• داروی سفاکلور از راه ادرار دفع می شود.

نکات با اهمیت:

• داروی سفاکلور در اوتیت های اطفال (عفونت گوش و گوش درد در کودکان) کاربرد بیشتری دارد.
• به طور معمول زمان مصرف سفاکلور هر 8 ساعت یک بار است، اما دوز سفاکلور باید بر اساس وزن بیمار محاسبه شود. 
• داروی سفاکلور به صورت پودر برای تهیه سوسپانسیون خوراکی است و اشکال دیگر آن مانند قرص سفاکلور در ایران موجود نمی باشد. گاهی نیز در اصطلاح ساده و به اشتباه سوسپانسیون خوراکی سفاکلور به اسم شربت سفاکلور گفته می شود.
• نام تجاری داروی سفاکلور، آنتی بیوتیک ceclor است. 

موارد منع مصرف:

• افرادی که حساسیت شدید به هر یک از انواع پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها دارند.

موارد احتیاط:

• در صورتی که فرد به مصرف مشروبات الکلی عادت دارد باید در مصرف داروی سفاکلور احتیاط نماید.
• فردی که دچار مشکلات کلیوی است.
• اختلالات کبدی
• سابقه خونریزی دستگاه گوارش

تداخلات دارویی:

• مصرف پروبنسید (یکی از داروهای درمان نقرس) به طور همزمان باعث کاهش دفع کلیوی داروی سفاکلور و افزایش سطح خونی آن می گردد.
• این دارو اثر داروهای ضد انعقادی خوراکی (مثل وارفارین) را تغییر می دهد.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی سفاکلور می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• CNS: سرگیجه، سردرد، تشنج
• GI: اسهال، تهوع، استفراغ، کرامپ های شکمی
• GU: خارش ناحیه ژنیتال، ترشح غیر طبیعی از واژن
• Other: واکنش افزایش حساسیت (راش، کهیر، لرز، تب، ادم، آنافیلاکسی)

توجه: در صورت بروز واکنش افزایش حساسیت و یا اسهال شدید، مصرف دارو باید قطع شود.

مصرف در بارداری و شیردهی:

• بهتر است سفاکلور در بارداری استفاده نشود.
• این دارو در شیر ترشح می شود و بنابراین مصرف سفاکلور در شیردهی باید همراه با احتیاط باشد.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• در صورتی که بیمار مشکلات گوارشی دارد می تواند دارو را همراه با غذا مصرف کند.

توجهات بیمار- خانواده:

• بهتر است دارو با معده خالی مصرف شود (حداقل یک ساعت قبل و یا دو ساعت بعد از غذا).
• دوره درمان باید کامل شود حتی اگر فرد احساس بهبودی دارد.
• دارو را سر وقت مقرر مصرف نمایید.
• قبل از مصرف شیشه حاوی سوسپانسیون سفاکلور را به خوبی تکان دهید.
• در صورت بروز علائم عفونت ثانویه (رویش زوائد خزه مانند و سیاه رنگ بر روی زبان، خارش و ترشح واژینال، مدفوع شل و آلرژی) به پزشک خود اطلاع دهید.
• برای مصرف آنتی بیوتیک سفاکلور از پیمانه داخل جعبه دارو استفاده نمایید تا مقدار مصرف دارو دقیق باشد.

شرایط نگهداری دارو:

• بعد از تهیه سوسپانسیون خوراکی سفاکلور، دارو را می توان تا 14 روز در یخچال نگهداری کرد.

مراحل تهیه سوسپانسیون خوراکی:

برای تهیه سوسپانسیون سفاکلور باید از آب جوشیده سرد شده استفاده کرد اگر از آب نجوشیده استفاده شود اثر آنتی بیوتیک از بین می رود. ابتدا باید پودر را کاملا تکان داد که از هم باز شود و بهم چسبیده باقی نماند، سپس آب جوشیده سرد شده تا خط نشانه روی ظرف اضافه شود و در نهایت شیشه را به خوبی تکان دهید تا به شکل سوسپانسیون در آید. ظرف دارو باید نیم ساعت به صورت ساکن قرار گیرد، در این مدت سطح دارو از خط مورد نظر پایین تر می آید که دوباره مقداری آب به آن اضافه نمایید تا به سطح مشخص باز گردد. دارو باید در یخچال نگهداری شود و قبل از هر بار مصرف دارو را کاملا تکان دهید. حداکثر تا 14 روز بعد از تهیه سوسپانسیون می توان از آن استفاده کرد.