نام ژنریک:

• گنادوتروپین جفتی¹ انسانی یا اچ سی جی

نام لاتین:

• (Chorionic Gonadotropin, Human (HCG

نام تجاری:

• ®Pregnyl
• ®Profasi HP IO

گروه دارویی- درمانی:

• گنادوتروپین²
• محرک تخمک گذاری
• محرک اسپرماتوژنز

طبقه بندی در بارداری:

• گروه X

اشکال دارویی:

• آمپول: 500، 1500، 5000 واحد

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

• محرک تخمک گذاری و القای بارداری

بالغین: در خانم هایی که نازایی آنها به علت عدم تخمک گذاری است، بعلاوه دچار نارسایی اولیه تخمدان نیستند: 5000 واحد تا 10000 واحد از راه عضلانی یک روز بعد از آخرین دوز منوتروپین یا HMG تزریق می شود.

• هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک³

بالغین: در مردان انتخاب شده برای این درمان 2 روش زیر پیشنهاد می شود:

500 تا 1000 واحد 3 بار در هفته به مدت 3 هفته و سپس همین مقدار 2 بار در هفته تا 3 هفته دیگر

4000 واحد 3 بار در هفته به مدت 6 تا 9 ماه و سپس 2000 واحد 3 بار در هفته تا 3 ماه دیگر

• کریپتورکیدیسم⁴ قبل از بلوغ

کودکان 4 تا 9 سال: برای این درمان 3 روش زیر پیشنهاد می شود:

5000 واحد از راه عضلانی، یک روز درمیان برای چهار دوز

4000 واحد از راه عضلانی 3 بار در هفته به مدت 3 هفته

15 دوز 500 تا 1000 واحد از راه عضلانی در طول 6 هفته

مکانیسم اثر:

• hCG هورمونی پلی پپتیدی است و عمل این هورمون اغلب مانند LH می باشد. با تقلید پیک طبیعی LH این دارو در زنان موجب تحریک تخمک گذاری می شود و در مردان باعث افزایش تولید آندروژن توسط بیضه ها می گردد.

فارماکوکینتیک:

• در خانم ها اغلب 32 تا 36 ساعت بعد از تزریق دارو، تخمک گذاری رخ می دهد.
• نیمه عمر اچ سی جی دو فازی است و به ترتیب 5.6 و 24 ساعت می باشد.
• این دارو از طریق ادرار دفع می گردد.

نکات با اهمیت:

• از این دارو به هیچ وجه نمی توان در درمان چاقی استفاده کرد. این دارو باعث کاهش اشتها نمی شود.
• دوز اچ سی جی برحسب اندیکاسیون های مختلف، سن و وزن بیمار و ترجیح پزشک متفاوت است.
• hCG را فقط به صورت عضلانی استفاده نمائید.
• در درمان ناباروری زنان میزان موفقیت داروی اچ سی جی 7.7 درصد باروری در هر سیکل است و این در مقایسه با 1.3 تا 4.1 درصد در زمانی است که درمانی در نظر گرفته نمی شود.
• بی خطر بودن و کارایی این دارو در کودکان زیر 4 سال ثابت نشده است.

موارد منع مصرف:

• سرطان های وابسته به آندروژن مانند پروستات، بیضه و پستان در مردان
• حساسیت مفرط به دارو
• بلوغ زودرس
• دوران بارداری

موارد احتیاط:

• آسم
• تشنج
• میگرن
• بیماری های قلبی و کلیوی

تداخلات دارویی:

• مورد قابل توجهی گزارش نشده است.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

• CNS: سردرد، خستگی، تحریک پذیری، بیقراری، افسردگی
• GU: بلوغ زودرس، پاره شدن کیست های تخمدان
• Local: درد در محل تزریق
• Other: ژنیکوماستی، ادم یا احتباس مایعات در بدن

مصرف در بارداری و شیردهی:

• در صورت مصرف داروی HCG در خانم های باردار به جنین آسیب می رسد بنابراین مصرف این دارو در دوران بارداری ممنوع است.
• ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست و مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی شود.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• در نتیجه مصرف hCG ترشح آندروژن ها (ترشح تستوسترون در مردان) القا می شود که می تواند باعث بزرگ شدن آلت تناسلی، بزرگی و سرخی بیضه ها و رفتار های پرخاشگرانه شود. این تغییرات تا 4 هفته بعد از قطع مصرف دارو رفع می گردد.
• این دارو باعث ادم یا احتباس آب در بدن می شود به این دلیل در بیماران قلبی- عروقی، آسم، صرع و میگرن با احتیاط تجویز شود.
• hCG هیچ تاثیر شناخته شده ای بر روی متابولیسم چربی ها و توزیع چربی در بدن ندارد.

توجهات بیمار - خانواده:

• دارو را دقیقا طبق دستور پزشک تزریق نمائید.
• برای درمان ناباروری، از روز قبل از تزریق hCG تا زمان تخمک گذاری هر روز نزدیکی داشته باشید.
• در صورت بروز عوارض جانبی آزاردهنده به پزشک مراجعه نمائید.

شرایط نگهداری دارو:

• دارو را در دمای اتاق و به دور از نور نگهداری نمائید.

---

1. گونادوتروپین جفتی؛ یکی از هورمون های اصلی تحریک کننده غدد جنسی که از سلولهای سیتوتروفوبلاستیک جفت ترشح شده و توسط کلیه دفع می شود. از این ماده در اغلب تست های تشخیصی حاملگی استفاده می شود. در درمان انواع خاصی از نهان بیضگی و هیپوگونادیسم مردانه و به منظور القا تخمک گذاری و بارداری در برخی از زنان عقیم فاقد تخمک گذاری نیز از این ماده استفاده می شود.
2. گونادوتروپین؛ هر یک از هورمون هایی که غدد جنسی را تحریک می کنند به خصوص FSH و LH
3. کاهش فعالیت غدد جنسی همراه با کاهش رشد و نقص تکامل جنسی که به علت کمبود گنادوتروپین ایجاد شده است.
4. نقص در نزول یک یا هر دو بیضه