نام ژنریک:

• پریمیدون

نام لاتین:

• Primidone

نام تجاری:

• ®Lepsiral
• ®Mysoline
• ®Resimatil
• ®Primaclone

گروه دارویی- درمانی:

• آنالوگ باربیتورات
• ضد تشنج

طبقه بندی در بارداری:

• گروه D

اشکال دارویی:

• قرص: 250 میلی گرم
• سوسپانسیون: 125 و 250 میلی گرم بر میلی لیتر

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

• پریمیدون و درمان تشنج ژنرالیزه تونیک- کلونیک، تشنج های سایکوموتور

بالغین و کودکان بالای 8 سال:

250 میلی گرم پریمیدون خوراکی روزانه تجویز می شود. دوزاژ پریمیدون باید به طور هفتگی افزایش داده شود. حداکثر دوزاژ روزانه پریمیدون 2 گرم منقسم در چهار دوز می باشد.

کودکان زیر 8 سال:

125 میلی گرم پریمیدون خوراکی روزانه تجویز می شود و حداکثر دوزاژ 1 گرم روزانه در چهار دوز است.

• پریمیدون در درمان ترمور فامیلیال خوش خیم (Essential tremor)

بالغین:

750 میلی گرم پریمیدون به فرم خوراکی و روزانه در سه دوز منقسم تجویز می شود.

مکانیسم اثر:

• پریمیدون تضعیف کننده غیر اختصاصی سیستم عصبی مرکزی می باشد.

فارماکوکینتیک:

• پریمیدون در بدن متابولیزه شده و به فنوباربیتال تبدیل می گردد.
• جذب گوارشی پریمیدون کامل است.
• اوج اثر پریمیدون 7 تا 10 روز می باشد.
• نیمه عمر پریمیدون 4 تا 24 ساعت است.
• پریمیدون از طریق کلیه دفع می شود.

نکات با اهمیت:

• در کودکان و سالمندان بی قراری و هیجان غیر معمول در اثر درمان با پریمیدون ممکن است ایجاد شود.
• مصرف باربیتورات ها و از جمله پریمیدون در بیمارانی با مسمومیت حاد با الکل ممنوعیت دارد و ممکن است دپرسیون تنفسی و مرگ را در پی داشته باشد.

موارد منع مصرف:

• حساسیت شدید به پریمیدون و یا باربیتورات ها
• پورفیری
• اختلالات شدید ریوی و یا کبدی
• استاتوس اسماتیکوس
• بارداری

موارد احتیاط:

• مصرف همزمان سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی همزمان با پریمیدون

تداخلات دارویی:

تداخل دارویی پریمیدون عبارت است از:

• مصرف همزمان پریمیدون با تمام داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی اثرات سمی و عصبی را افزایش می دهد.
• INH و هیدانتوئین ها غلظت پریمیدون را افزایش می دهند.
• استازولامید غلظت پریمیدون را کاهش می دهد.

پریمیدون اثرات داروهای زیر را کاهش می دهد:

• ضد افسردگی های سه حلقه ای
• گلوکوکورتیکوئید ها
• کلرامفنیکل
• کنتراسپتیوهای خوراکی

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

عوارض جانبی پریمیدون عبارت است از:

• CNS: خستگی مفرط، سرگیجه، تحریک پذیری، خواب آلودگی، تغییرات خلقی، آتاکسی، بی ثباتی، لرزش، راه رفتن ناپایدار، احساس سبکی در سر.
• GI: تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، خشکی دهان.
• Other: دو بینی، نیستاگموس، پر ادراری، لنفادنوپاتی، ادم، لکوپنی، ائوزینوفیلی، استئومالاسی، آلوپسی مشکلاتی در هماهنگی و کنترل ماهیچه ها.

مصرف در بارداری و شیردهی:

• مصرف پریمیدون در بارداری: خونریزی در نوزادانی که مادران آن ها از پریمیدون یا سایر داروی های ضد تشنج استفاده می کردند گزارش شده است. بنابراین مصرف پروفیلاکتیک (پیشگیرانه) ویتامین ک 1 قبل و در طول زایمان برای خانم های بارداری که تحت درمان با داروهای ضد تشنج قرار دارند توصیه می شود. خطر تجویز پریمیدون باید بر اساس احتمال بروز تشنج های حتی اندک بررسی شود زیرا تشنج نیز می تواند بر جنین یا رویان در حال رشد تاثیر بگذارد.
• مصرف پریمیدون در شیردهی: پریمیدون در شیر مادر به طور قابل توجهی ترشح می شود. تولید کنندگان پریمیدون عنوان می کنند وجود خواب آلودگی در نوزادان شیرخواری که مادران آن ها از پریمیدون استفاده می کنند نشان می دهد مصرف پریمیدون در مادر باید قطع شود.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• حمله تشنج را در طول درمان با پریمیدون مورد توجه قرار دهید.
• وضعیت ذهنی بیمار را در طول درمان با پریمیدون مورد بررسی قرار دهید.
• بیمار را از نظر وضعیت تنفسی مورد توجه قرار دهید.
• درمان با پریمیدون احتمال بروز آنمی، کاهش تعداد سلول های سفید خونی و تعداد پلاکت ها را در پی دارد اما این احتمال بسیار نادر است.
• سطح سرمی پریمیدون را در حد 5 تا 12 میکروگرم بر میلی لیتر نگاه دارید.
• ملاحظه تاثیرات کامل پریمیدون چند هفته زمان می برد.
• نشانه های آلرژی و پر حساسیتی، واکنش های دیسکرازی، خونی و عوارض گوارشی را در طول درمان با پریمیدون مورد بررسی قرار دهید.
• برای کاهش نشانه های گوارشی می توان پریمیدون را با غذا مصرف کرد.
• قبل از مصرف سوسپانسیون پریمیدون آن را به خوبی تکان دهید.

توجهات بیمار - خانواده:

• مقدار مصرف پریمیدون باید توسط  پزشک تعیین شود.
• از قطع ناگهانی پریمیدون اجتناب کنید.
• به دلیل گیجی و خواب آلودگی در طول درمان با پریمیدون از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری کامل نیاز دارد اجتناب کنید.
• نشانه های دیسکرازی خونی (تب، گلودرد، زردی، بثورات جلدی) و واکنش های آلرژیک را گزارش کنید.
• از مصرف همزمان سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی، الکل و هر گونه داروی غیر نسخه ای همزمان با پریمیدون اجتناب کنید.
• در طول درمان با پریمیدون از تغییر وضعیت ناگهانی خودداری کنید.
• عدم تاثیر گذاری پریمیدون در درمان تشنج را به پزشک گزارش دهید.
• قرص های هورمونی در کنترل بارداری ممکن است همزمان با مصرف پریمیدون به درستی عمل نکند بنابراین بهتر است از کاندوم نیز برای پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

شرایط نگهداری دارو:

• پریمیدون را در دمای 15 تا 30 درجه نگاهداری کنید.