نام ژنریک:

• بوپروپیون

نام لاتین:

• Bupropion HCl

نام تجاری:

• ®Wellbutrin

گروه دارویی- درمانی:

• آمینوکتون
• ضد افسردگی

طبقه بندی در بارداری:

• گروه B

اشکال دارویی:

• قرص: 75 و 100 میلی گرم
• قرص ای آر: 150 میلی گرم

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

• بوپروپیون برای درمان افسردگی

بالغین:

ابتدا 100 میلی گرم قرص بوپروپیون به فرم خوراکی روزانه دو بار تجویز می شود. سپس می توان روزانه سه بار تجویز کرد. در صورتی که پس از چند هفته واکنش مناسب درمانی مشاهده نشود دوز بوپروپیون به 150 میلی گرم افزایش داده می شود. حداکثر دوز روزانه 450 میلی گرم می باشد و فاصله بین هر دوز بوپروپیون باید حداقل شش ساعت باشد. معمولا حداکثر اثرات ضد افسردگی بوپروپیون در مدت چهار هفته پس از شروع مصرف ظاهر می گردد.

• بوپروپیون برای ترک سیگار

بالغین:

ابتدا 150 میلی گرم بوپروپیون به فرم قرص ER روزانه یک بار و سپس در صورت نیاز دوزانه دو بار تجویز می شود. حداقل فاصلیه بین دو دوز بوپروپیون باید 8 ساعت باشد. درمان معمولا 6 تا 12 هفته به طول می انجامد.

مکانیسم اثر:

• قرص بوپروپیون بازجذب سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین را مهار می کند.

فارماکوکینتیک:

• شروع اثر بوپروپیون طی 3 الی 4 ساعت پس از مصرف است.
• بوپروپیون عمدتا از طریق ادرار دفع می گردد.

نکات با اهمیت:

• افزایش قند خون در طول درمان با بوپروپیون باید در نظر گرفته شود.
• بوپروپیون به لحاظ شیمیایی ساختاری آمینوکتون دارد. ساختار شیمیایی بوپروپیون ارتباطی با سایر داروهای ضد افسردگی ندارد.
• ممکن است این تصور وجود داشته باشد که بوپروپیون برای لاغری مناسب باشد. اما این تصور غلط است زیرا بوپروپیون در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی در برخی افراد سبب چاقی و در برخی افراد سبب لاغری می شود. اما احتمال بروز کاهش وزن بیشتر می باشد.
• بوپروپیون در برخی موارد می تواند نتیجه آزمایش ادرار به منظور بررسی آمفتامین ها را مثبت کاذب نشان دهد.
• بوپرپیون دوپامین را در پایانه های عصبی افزایش می دهد. فقر دوپامین از عوارض ترک سیگار می باشد. به همین دلیل یکی از کاربردهای بوپروپیون ترک سیگار می باشد. 
• بوپروپیون می تواند در برخی افراد سبب بروز تشنج شود بنابراین در صورت وجود سابقه تشنج مصرف بوپروپیون ممنوع می باشد.
• علائم ترک سیگار یا ترک نیکوتین عبارت است از افزایش اشتها، اضافه وزن، مشکلاتی در خوابیدن، مشکلاتی در تمرکز، افت ضربان قلب، اضطراب، بی قراری، خشم، میل شدید برای سیگار کشیدن و افسردگی.

موارد منع مصرف:

• حساسیت شدید به دارو
• صرع
• مصرف مهار کننده های مونو آمینواکسیداز
• سابقه کم اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی

موارد احتیاط:

• اختلالات قلبی و عروقی درمان نشده
• اختلالات شدید کبدی و کلیوی
• انفارکتوس میوکارد یا سکته قلبی

تداخلات دارویی:

مصرف همزمان داروهای زیر عوارض جانبی بوپرپیون را تشدید می کند:

•  فنوتیازین ها
• مهار کننده های مونو آمینو اکسیداز
• ال- دوپا
• ضد افسردگی های سه حلقه ای
• بنزودیازپین ها

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

عوارض جانبی بوپروپیون عبارت است از:

• GI: تهوع و استفراغ، اسهال، بی اشتهایی، طعم نامطلوب دهان، خشکی دهان
• CNS: ضعف و سرگیجه، سردرد، توهم، بی خوابی، سرخوشی، تشنج، اضطراب و بی قراری
• CV: کاهش یا افزایش فشار خون، تاکیکاردی، آریتمی، سنکوپ
• GU: اختلالات قاعدگی، کاهش لیبیدو یا کاهش میل جنسی
• Other: واکنش های آلرژیک، تب، اختلالات بینایی و شنوایی، اسپاسم برونشیال

مصرف در بارداری و شیردهی:

قرص بوپروپیون در بارداری: در گروه B قرار دارد. قطع مصرف سیگار در خانم های باردار بدون استفاده از بوپروپیون توصیه می شود. نوزادانی که در سه ماهه آخر تحت تماس با بوپروپیون قرار داشته اند ممکن است بعد از تولد به منظور تنفس و تغذیه به دستگاه نیاز داشته باشند و مدت بیشتری در بیمارستان بستری بمانند. این نوازدان باید بعد از زایمان به منظور بررسی تاثیرات سمی بوپروپیون، سندرم قطع دارو و سندرم سروتونین مورد بررسی و معاینه قرار گیرند. دوز بالای بوپروپیون در مطالعات حیوانی تاثیرات تراتوژنیک را نشان نداده است. داده های کنترل شده ای در مورد انسان در دست نیست.

قرص بوپروپیون در شیردهی: مصرف قرص بوپروپیون در شیردهی باید قطع شود زیرا در شیر انسان ترشح می شود. حداقل دو مورد از متابولیت های بوپروپیون در شیر انسان قابل تشخیص می باشد. احتمال بروز تشنج در نوزادان شش ماهه شیر خوار وجود دارد. توصیه می شود از سایر داروهای جایگزین مانند نورتریپتیلین، پاروکسیتین و سرترالین به جای بوپروپیون در شیردهی استفاده شود.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• وضعیت ذهنی بیمار، عواطف و احساسات، خلق و خو، واکنش های روان و تمایلات خودکشی در بیمار را بررسی کنید. احتمال بروز افکار خودکشی در جوانان زیر 24 سال بیشتر می باشد.
• در صورتی که بیمار از سایر داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی استفاده می کند باید دوز بوپروپیون تعدیل شود.
• در صورتی که بیماری در طی 6 تا 12 هفته موفق به ترک سیگار نشود مصرف بوپروپیون باید قطع شود.
• برای کاهش نشانه های گوارشی ناشی از قرص بوپروپیون بهتر است همراه با غذا میل شود.
• برای برطرف کردن خشکی دهان از آب نبات یا آدامس بدون قند استفاده کنید.
• در مصرف خوراکی قرص ER نباید جویده شود.
• برای کاهش یبوست رژیم غذایی باید پر فیبر و همراه با مایعات کافی باشد.
• بیمار را در حرکت کردن کمک کنید زیرا عدم تعادل در شروع درمان با بوپروپیون شایع است.
• ارتباط بین بوپروپیون و فشار خون قابل توجه است زیرا  بوپروپیون می تواند سبب افزایش فشار خون شود بنابراین در آغاز درمان و در طول درمان با بوپروپیون فشار خون باید کنترل شود.
• قطع ناگهانی بوپروپیون می تواند علائمی مانند تهوع، استفراغ، گیجی، تعریق، لرز، بی خوابی، سردرد و اسهال را به دنبال داشته باشد.

توجهات بیمار - خانواده:

• در طول درمان با بوپروپیون از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری نیاز دارد اجتناب کنید.
• از مصرف الکل، داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی و سایر داروهای غیر نسخه ای بدون مشورت با پزشک پرهیز کنید.
• در صورت احتباس ادراری، تاری دید و نوسانات فشار خون به پزشک اطلاع دهید.
• پیدایش آثار درمانی ممکن است 2 تا 4 هفته به طول انجامد. بنابراین از تاثیرات بوپروپیون ناامید نشوید.
• از قطع ناگهانی بوپروپیون اجتناب کنید.
• اگر قصد بارداری دارید قبلا با پزشک مشورت کنید.

شرایط نگهداری دارو:

• قرص بوپروپیون باید در دمای 15 تا 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود.