دروانا:

در این بیماری سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می کند. در نتیجه تیروئید آسیب دیده و نمی تواند هورمون تیروئید را تولید کند. تیروئید غده ای به شکل پروانه است که در جلوی گردن قرار دارد. هورمون های تیروئید بر نحوه استفاده از انرژی و تنظیم عملکرد بسیاری از ارگان ها نقش دارد. میزان شیوع تیروئیدیت هاشیموتو در خانم های بالغ 8 برابر مردان می باشد. اگرچه احتمال بروز این بیماری در نوجوانان و دختران جوان نیز وجود دارد. تیروئیدیت هاشیموتو اغلب در بازه سنی 40 تا 60 سال بروز می کند. افرادی که به سایر اختلالات خود ایمنی مانند بیماری سلیاک، آدیسون، لوپوس، روماتوئید آرتریت، دیابت نوع یک، ویتیلیگو و سندرم شوگرن مبتلا هستند نیز در خطر ابتلا به تیروئیدیت هاشیموتو قرار دارند. کاهش مقدار هورمون های تیروئید در تیروئیدیت هاشیموتو سبب افزایش مقدار کلسترول خون و در نتیجه ابتلا به بیماری های قلبی می گردد. تیروئیدیت هاشیموتو در بارداری در صورت عدم درمان می تواند برای مادر و جنین در حال رشد خطرناک باشد. خوشبختانه استفاده از داروهای تیروئید هم در پیشگیری از بروز عوارض ناشی از تیروئیدیت هاشیموتو موثر است هم این که مصرف این دارو در بارداری برای جنین کم خطر می باشد. خیلی از خانم هایی که داروهای تیروئید را به دلیل ابتلا به تیروئیدیت هاشیموتو دریافت می کنند در طول بارداری به دوز بیشتری از این داروها نیاز دارند. اغلب افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در ابتدا علائمی ندارند. مادامی که بیماری پیشرفت می کند تیروئید بزرگ تر شده و ظاهری متورم پیدا می کند. بزرگ شدن غده تیروئید با نام گواتر شناخته می شود. افراد مبتلا به گواتر در گلوی خود احساس پری دارند اما این شرایط دردناک نمی باشد. با پیشرفت تیروئیدیت هاشیموتو علائم زیر ظاهر می گردد:

• خستگی
• اضافه وزن
• عدم تحمل سرما
• درد مفاصل و ماهیچه ها
• یبوست
• نازک شدن و خشکی مو
• پریودهای نامنظم همراه با خونریزی های سنگین
• دشواری در باردار شدن
• افسردگی
• اختلال در حافظه
• افت ضربان قلب

اینکه چرا افراد به بیماری های خود ایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو دچار می شوند چندان روشن نیست. ترکیبی از عوامل ژنتیکی و برخی عوامل محیطی مانند ویروس ها ممکن است در ایجاد تیروئیدیت هاشیموتو نقش داشته باشند. پزشک برای تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو سوابق پزشکی و نتایج حاصل از معاینه فیزیکی را در نظر می گیرد. همچنین آزمایش خون نیز باید انجام گیرد. ابتلا به گواتر در بیماری تیروئیدیت هاشیموتو متداول است. برای تعیین وجود آنتی بادی هایی که ضد غده تیروئید توسط سیستم ایمنی ساخته می شود و به اختصار TPO خوانده می شود آزمایش خون انجام می گیرد. در برخی موارد نیز ممکن است سونوگرافی انجام شود. تصاویر حاصل از سونوگرافی اطلاعاتی را در مورد اندازه تیروئید فراهم می کند. همچنین انجام سونوگرافی به کنار گذاشتن احتمالاتی مانند وجود ندول های تیروئیدی کمک می کند. درمان تیروئیدیت هاشیموتو با استفاده از دارویی به نام لووتیروکسین انجام می شود. این دارو شبیه به هورمونی است که توسط غده تیروئید تولید می گردد. به منظور درمان تیروئیدیت هاشیموتو این دارو باید صبح هنگام و قبل از آن که چیزی میل کنید مصرف شود. 6 تا 8 هفته بعد از شروع درمان تیروئیدیت هاشیموتو آزمایش خون انجام می شود تا مشخص گردد آیا نیازی به تعدیل دوز وجود دارد یا خیر. هر بار که دوز دارو تغیر کند باید آزمایش خون دیگری نیز انجام شود. زمانی که دوز مناسب لووتیروکسین برای درمان تیروئیدیت هاشیموتو مشخص گردید آزمایش خون باید ابتدا 6 ماه بعد و سپس سالانه تکرار شود. به خاطر داشته باشید که هیچ گاه نباید مصرف این دارو را بدون اجازه پزشک قطع نمایید.