کولیت اولسراتیو یک وضعیت مزمن است که در آن کولون و رکتوم دچار التهاب می شوند. کولون روده بزرگ است و رکتوم انتهای روده محلی که مدفوع جمع می شود، محسوب می گردد. در این بیماری، ممکن است زخم های کوچکی در پوشش کولون ایجاد شده و موجب خونریزی و تجمع چرک شود.
پوکی استخوان
افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو در معرض خطر پوکی استخوان هستند که در آن استخوان ها ضعیف شده و احتمال شکستگی آن ها افزایش یافته است. این مشکل به طور مستقیم در اثر کولیت اولسراتیو ایجاد نمی شود اما عارضه جانبی مصرف طولانی مدت داروهای کورتیکواستروئیدی محسوب می گردد. پوکی استخوان ممکن است در اثر تغییر در رژیم غذایی این بیماران همانند پرهیز از مصرف فرآورده های لبنی ایجاد شود. اگر فرد در معرض خطر این عارضه قرار داشته باشد، پزشک مرتبا وضعیت استخوانهای او را بررسی کرده و مصرف داروها یا مکمل های ویتامین دی و کلسیم را برای تقویت استخوان ها تجویز می کند.
رشد و تکامل ضعیف
بیماری کولیت و برخی از روش های درمان آن می توانند رشد را تحت تاثیر قرار داده و بلوغ را به تاخیر بیاندازند. کودکان و افراد جوان مبتلا به کولیت اولسراتیو باید به طور مرتب قد و وزن خود را اندازه گیری کنند که بر اساس میانگین سنی آن ها محاسبه می شوند. این اندازه گیری بسته به سن بیمار، روش درمانی و شدت علائم بیماری باید هر 3 تا 12 ماه یک بار انجام گیرد.
کلانژیت اسکلروز اولیه
کلانژیت اسکلروز اولیه (مجاری صفراوی به طور پیشرونده ملتهب و دچار آسیب می شوند) یک عارضه نادر از بیماری کولیت اولسراتیو است. مجاری صفراوی لوله های کوچکی هستند که صفرا را از کبد به داخل مجاری گوارشی حمل می کنند. کلانژیت اسکلروز اولیه معمولا تا زمانی که پیشرفت نکند علائمی ظاهر نمی سازد. علائم این بیماری شامل خستگی، اسهال، خارش پوست، کاهش وزن، لرز، تب، زردی پوست و سفیدی چشم ها هستند. در حال حاضر درمانی برای این بیماری وجود ندارد؛ با این حال برخی داروها می توانند به رفع علائمی چون خارش پوست کمک کنند. در موارد شدید، پیوند کبد انجام می گیرد.
مگاکولون سمی
این یک عارضه نادر و خطرناک از کولیت اولسراتیو شدید است که در آن التهاب کولون موجب به دام افتادن گاز و بزرگ و متورم شدن روده بزرگ شده است. این یک وضعیت خطرناک است؛ زیرا می تواند موجب پارگی کولون و عفونت خونی شود. علائم مگاکولون سمی عبارتند از: درد شکم، تب و ضربان قلب تند. این بیماری به کمک تزریق وریدی مایعات، آنتی بیوتیک ها و استروئیدها قابل درمان است. اگر داروها بهبودی به دنبال نداشته باشند، کولون به کمک جراحی برداشته می شود. اگر درمان علائم کولیت اولستراتیو قبل از این عارضه آغاز شود می تواند از بروز مگاکولون سمی پیشگیری نماید.
سرطان روده
افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو در معرض خطر ابتلا به سرطان روده (روده بزرگ، رکتوم) قرار دارند خصوصا اگر وضعیت شدید بوده یا بخش زیادی از کولون را درگیر کرده باشد. هر چه مدت زمان ابتلا به کولیت اولسراتیو بیشتر باشد خطر این عارضه بیشتر خواهد شد. افراد مبتلا به بیماری اغلب از ابتلا به سرطان روده مطلع نیستند؛ زیرا علائم اولیه سرطان با کولیت مشابه هستند و عبارتند از: خون در مدفوع، اسهال و درد شکم. ده سال بعد از آغاز بروز علائم، فرد باید مرتبا وجود نشانه های سرطان روده را مورد بررسی قرار دهد. چکاپ ها شامل معاینه روده با کولونوسکوپ (میله بلند و منعطف مجهز به دوربین) است که از طریق رکتوم وارد می شود؛ این روش کولونوسکوپی نام می گیرد. هر چه مدت زمان بیشتری از بیماری بگذرد، دفعات تست کولونوسکوپی نیز افزایش می یابد. مدت زمان تکرار تست کولونوسکوپی همچنین به فاکتورهایی چون شدت کولیت اولسراتیو و سابقه خانوادگی سرطان روده بستگی دارد. این زمان از یک تا پنج سال متفاوت خواهد بود. برای کاهش خطر سرطان روده، فرد باید رژیم غذایی سالم و متعادل شامل مقدار زیادی میوه و سبزیجات داشته باشد، به طور مرتب ورزش کند، وزن خود را در محدوده مناسب حفظ نماید و از مصرف الکل و کشیدن سیگار بپرهیزد. در مواردی پزشک آمینوسالیسیلات ها را برای کاهش خطر سرطان روده تجویز می کند.
