دروانا:

امروزه میزان شیوع سرطان در کودکان بویژه لوکمی لنفوبلاستیک و ملانوما افزایش یافته است. تمامی والدینی که در انتظار تولد فرزندشان هستند در مورد سلامت کودک خود دچار نگرانی خواهند بود اما این نگرانی در مورد کودکانی که با روشهای کمک باروری مثل آی وی اف متولد می شوند، بیشتر است.

شواهد متناقضی مبنی بر اینکه کودکان متولد شده از طریق روش های کمک باروری در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند، وجود دارد. در حالی که فلور ون لیووان رئیس بخش اپیدمیولوژی در موسسه سرطان هلند در آمستردام اظهار می دارد که نتایج حاصل از آزمایش زیر نشان داده کودکانی که به کمک درمان های ناباروری متولد شده اند در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار ندارند.

روش های کمک باروری چیست؟

روش های کمک باروری شامل لقاح آزمایشگاهی یا آی وی اف (In Vitro Fertilization; IVF)، تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم یا میکرواینجکشن (Intracytoplasmic sperm injection; ICSI) است. همچنین فریز کردن تخمک، اسپرم و رویان جهت استفاده در آینده امروزه پرکاربرد می باشد.

اما باید توجه داشت که در IVF و ICSI تخمک زن با اسپرم مرد در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاه با هم ترکیب شده و پس از لقاح، جنین به رحم زن منتقل می‌شود که با تلقیح درون‌ رحمی اسپرم یا IUI متفاوت است. همچنین تفاوت IVF و ICSI در نحوه‌ لقاح یافتن تخمک است. در IVF اسپرم در مجاورت تخمک قرار داده شده تا خودش وارد تخمک شود درحالی‌ که در ICSI اسپرم به داخل تخمک تزریق می‌شود.

اولین تحقیق بالینی بروی خطر طولانی مدت سرطان در کودکانی که به کمک روشهای کمک باروری متولد شدند

روش و نتایج بشرح زیر است:

• روش: مطالعه شامل 48000 کودک در هلند است که برای یک دوره 21 ساله مورد بررسی قرار گرفتند. بیش از 24000 نفر از این کودکان به کمک روش های کمک باروری متولد شدند، حدود 14000 نفر از آن ها به طور طبیعی به دنیا آمده اند و نزدیک به 10000 نفر از آنان به طور طبیعی یا به کمک داروهای نازایی (نه روش های کمک باروری) متولد شده اند.
• ویژگی خاص تحقیق: این مطالعه در یک دوره 21 ساله، به طور خاص دارای اهمیت است؛ زیرا شامل یک گروه مقایسه از کودکانی است که به طور طبیعی از خانم های ناباروری متولد شده اند که این خانم ها با جمعیت عادی متفاوت هستند و ممکن است مشکل در باروری آنان فاکتوری باشد که خطر بروز سرطان در فرزندان آنها را افزایش دهد.
• نتایج: در طول این دوره، 231 کودک به سرطان دچار شدند. بعد از بررسی برخی فاکتورها، محققین به این نتیجه رسیدند که کودکان متولد شده به از طریق روشهای کمک باروری در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار ندارند.

• تحقیقات آینده: خطر بروز سرطان در کودکانی که بعد از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم یا رویان هایی که از قبل برای درمان ناباروری فریز شده اند، اندکی افزایش یافته است؛ با این حال این افزایش از لحاظ آماری چندان چشمگیر نیست. با این که تعداد سرطان ها در این گروه مورد مطالعه، اندک بود اما این یافته ها ممکن است احتمالی باشند و باید با دقت بررسی شوند. با این حال، هر چه تعداد کودکان بیشتری از طریق تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم یا فریز جنین متولد شوند، خطر سرطان در طولانی مدت در تعداد کودکان بیشتری بررسی خواهد شد.