اندوکاردیت نوعی عفونت در بخش اندوکاردیوم قلب می باشد که لایه داخلی محفظه های قلبی را تشکیل می دهد. اندوکاردیت عموما در اثر عامل باکتریایی و ندرتا قارچی روی می دهد که از سایر بخش های بدن مانند دهان منتشر می گردد. کودکان مبتلا به نواقص قلبی مادرزادی مانند افراد دارای دریچه های قلبی غیر نرمال بیشتر مستعد ابتلا به اندوکاردیت می باشند. استرپتوکوک و استافیلوکوک ها از شایع ترین پاتوژن هایی هستند که در ایجاد اندوکاردیت در کودکان نقش دارند. احتمال ابتلا به اندوکاردیت در کودکان مبتلا به ضایعات قلبی مادرزادی بیشتر است و این صرف نظر از انجام جراحی برای درمان ضایعات می باشد.
بر اساس دستورالعمل های درمانی جدید استفاده از آنتی بیوتیک برای پیشگیری اندوکاردیت در کودکان مبتلا به مشکلات مادرزادی قلبی تنها در کودکانی الزامی می باشد که در دسته افراد پر خطر قرار دارند. از جمله مشکلات مادرزادی قلبی که شامل مصرف آنتی بیوتیک برای پیشگیری اندوکاردیت می شود عبارت است از:
- کودکانی که دریچه مصنوعی قلب دارند.
- کودکانی که سابقه اندوکاردیت عفونی قبلی دارند یا دارای شنت یا کاندویی می باشند.
- بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک درمان نشده
- شش ماه اول بعد از ترمیم نواقص مادرزای قلبی با استفاده از پروتز یا دستگاه که با استفاده از جراحی یا کاتتر قرار داده شده باشد
- بیماران پیوند قلب که بعد از پیوند، بیماری دریچه های قلبی دارند.
برخی اقدامات دندانپزشکی یا جراحی های پزشکی احتمال ورود پاتوژن به جریان خون را افزایش می دهد. بعضی از کودکان مبتلا به بیماری های قلبی برای پیشگیری اندوکاردیت باید قبل از انجام برخی اقدامات پزشکی از آنتی بیوتیک استفاده کنند زیرا این افراد بعد از انجام اقدامات پزشکی ممکن است به اندوکاردیت مبتلا شوند. باید توجه داشت برای پیشگیری اندوکاردیت رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان و انجام چکاپ های منظم در اولویت قرار دارد. علاوه بر دندانپزشکی انجام برخی روش های دیگر نیز می تواند کودک را در خطر ابتلا به اندوکاردیت قرار دهد، بنابراین در این شرایط نیز توجه به مصرف آنتی بیوتیک برای پیشگیری اندوکاردیت در بیماران خاص که ریسک بالایی برای اندوکاردیت دارند، اهمیت دارد:
- برش یا بیوپسی مخاط تنفسی
- بافت های ماهیچه ای یا استخوانی
- برش یا تخلیه آبسه های موضعی
به خاطر داشته باشید مصرف آنتی بیوتیک برای پیشگیری اندوکاردیت در مورد همه اقدامات دندانپزشکی توصیه نمی شود. برای مثال تزریق داروی بیحسی از طریق بافت غیر عفونی، انجام رادیوگرافی و یا قرار دادن ابزارهای ارتودنسی شامل مصرف آنتی بیوتیک پیشگیرانه نخواهد بود.
مصرف آنتی بیوتیک قبل از اعمال جراحی سیستم ادراری یا گوارشی، در هیچ کدام از بیماری های قلبی کودکان، حتی در بیماران با ریسک بالا توصیه نمی شود.
پیشگیری اندوکاردیت: آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک های توصیه شده برای پیشگیری اندوکاردیت در کودکان مبتلا به مشکلات قلبی عبارت است از:
- مصرف آموکسی سیلین یا آمپی سیلین خوراکی یک ساعت قبل از اقدام پزشکی ضروری است. درصورتی که بیمار قادر به مصرف داروی خوراکی نباشد برای پیشگیری اندوکاردیت می تواند آنتی بیوتیک تزریقی دریافت کند. سفازولین یا سفتریاکسون گزینه هایی از آنتی بیوتیک تزریقی برای پیشگیری اندوکاردیت در این کودکان می باشد.
- در صورت حساسیت به پنی سیلین می توان از کلیندامایسین، سفالکسین، آزیترومایسین یا کلاریترومایسین قبل از اقدام پزشکی استفاده نمود.
در تجویز آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری اندوکاردیت در انتخاب آنتی بیوتیک باید دقت کرد مخصوصا اگر بیمار در طولانی مدت از پنی سیلین استفاده کرده و یا آنتی بیوتیک های بتالاکتام را بیش از یک بار در ماه گذشته استفاده کرده باشد.
