خونریزی واژن به طور نرمال در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد. الگوی پریود در افراد مختلف متفاوت است. چرخه قاعدگی درخانم ها بین 24 تا 34 روز به طول می انجامد و خونریزی 4 تا 7 روز طول می کشد. فاصله بین خونریزی در افرادی با سنین پایین ممکن است 21 تا 45 روز به طول انجامد. بعد از 40 سالگی نیز ممکن است در روند و نظم پریودها اختلال ایجاد گردد. خونریزی غیر نرمال در موارد زیر روی می دهد:
- خونریزی قاعدگی که سنگین تر از حد معمول باشد
- خونریزی که به مدت طولانی تری ادامه داشته باشد (منوراژی)
- خونریزی بعد از نزدیکی
- خونریزی بعد از دوران یائسگی
- خونریزی در حین بارداری
- خونریزی قبل از 9 سالگی
- داشتن چرخه های قاعدگی بیش از 35 روز یا کوتاه تر از 21 روز
- عدم وقوع پریود به مدت 3 تا 6 ماه
در توضیح علت خونریزی رحم موارد مختلفی مطرح می باشد. هورمون ها می توانند در علت خونریزی رحم نقش داشته باشند. نارسایی در تخمک گذاری که به دلیل اختلال هورمونی روی می دهد یکی از دلایل علت خونریزی رحم می باشد. خونریزی غیر نرمال رحم در نوجوانان و افرادی که به دوران یائسگی نزدیک می شوند شایع می باشد. خانم هایی که از کنتراسپتیوهای خوراکی استفاده می کنند نیز ممکن است اپیزودهایی از خونریزی غیر نرمال را تجربه کنند. این مشکل نیازی به درمان نخواهد داشت و خود به خود برطرف می گردد. بارداری یکی دیگر از مواردی است که در علت خونریزی رحم نقش دارد. بارداری خارج از رحم و سقط از متداول ترین مواردی است که در علت خونریزی رحم در بارداری نقش دارد. اختلال و وجود برخی مشکلات در مسیر تناسلی نیز می تواند در علت خونریزی رحم دخالت داشته باشد. عفونت در رحم (بیماری التهابی لگن)، آسیب یا جراحی در رحم، وجود توده های غیر سرطانی مانند فیبروم، پولیپ و آدنومیوز، التهاب یا عفونت در دهانه رحم، هیپرپلازی آندومتر و یا وجود زگیل های تناسلی همچنین زخم در دهانه واژن می تواند در علت خونریزی رحم نقش داشته باشد. علاوه بر موارد مطرح شده ابتلا به برخی بیماری ها نیز می تواند در علت خونریزی رحم نقش داشته باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک، وجود سرطان یا ضایعات پیش سرطانی در دهانه رحم، رحم، تخمدان ها و یا لوله های فالوپ، ابتلا به اختلالات تیروئید یا هیپوفیز، دیابت، سیروز کبدی، بیماری خود ایمنی لوپوس اریتماتوس و اختلالات خونریزی نیز در علت خونریزی رحم دخالت دارند. علاوه بر این مواردی مانند استفاده از دستگاه درون رحمی، نمونه برداری از آندومتر یا دهانه رحم، ورزش شدید، استرس، استفاده از داروهای رقیق کننده خونی مانند وارفارین، کاهش وزن شدید و تغییراتی در رژیم غذایی نیز می تواند در علت خونریزی رحم سهمی داشته باشد.
به منظور درک علت خونریزی رحم تست ها و معایناتی از جمله معاینه لگن انجام خواهد شد. علاوه بر این انجام پاپ اسمیر، بررسی نمونه ادرار، تست عملکرد تیروئید، شمارش کامل سلول های خونی یا آزمایش سی بی سی، بررسی مقدار آهن خون و تست بارداری از جمله روش هایی است که ما را در درک علت خونریزی رحم یاری می سازد. سونوهیستروگرافی، سونوگرافی، ام آر آی، هیستروسکوپی و نمونه برداری آندومتر از جمله روش های تصویربرداری محسوب می شود که در روشن شدن علت خونریزی رحم نقش دارد. در سونوهیستروگرافی مایعی از طریق لوله ای نازک در رحم قرار داده می شود سپس سونوگرافی واژینال از ساختار رحم انجام می گیرد. در هیستروسکوپی که به منظور درک علت خونریزی رحم انجام می شود دستگاهی شبیه به تلسکوپ از طریق واژن و دهانه رحم وارد می شود تا امکان معاینه داخل رحم فراهم آید. بر اساس علت خونریزی رحم نوع درمان مشخص می گردد. به طور کلی گزینه های درمان بر حسب علت خونریزی رحم عبارت است از: داروهای هورمونی، ضد دردها و انجام جراحی. نوع هورمونی که در درمان خونریزی رحم استفاده می شود بستگی به قصد باردار شدن فرد دارد. استفاده از قرص های ضد بارداری کمک می کند تا پریودها منظم تر گردد. هورمون ها همچنین می تواند به صورت تزریقی، پچ پوستی، کرم واژینال و یا دستگاه آی یو دی استفاده شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن نیز می تواند با کنترل خونریزی و کاهش کرامپ های قاعدگی موثر واقع شود. آنتی بیوتیک برای درمان عفونت هایی که در علت خونریزی رحم نقش دارند گزینه دیگری است که مورد توجه قرار دارد. ترانگزامیک اسید نیز می تواند بسته به علت خونریزی رحم در درمان خونریزی های سنگین موثر واقع شود.
