این مقاله با هدف ارتقاء دانش مطالعه کنندگان پیرامون زگیل های تناسلی تهیه شده است.

دروانا: 

مروری سریع بر زگیل‌های تناسلی

تعریف زگیل های تناسلی:

رشد خوش خیم بر اندام تناسلی، سرویکس و یا واژن، ناشی از عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی نوع کم خطر.

علت زگیل های تناسلی:

عفونت ویروس پاپیلومای انسانی منتقله از راه جنسی (بیشتر، انواع 6 و 11).

عوامل خطر زگیل های تناسلی:

  • وجود شریک‌های جنسی متعدد
  • داشتن شریک جنسی، که خود قبلا شریک‌های جنسی متعدد داشته است.

اپیدمیولوژی زگیل های تناسلی:

سالیانه، در حدود 5 تا 10 درصد از بالغین فعال از نظر جنسی، مبتلا می شوند. در 10 درصد از زنان آلوده، شواهد بالینی عفونت دیده می شود.

شرح حال:

در بیشتر موارد، بدون علامت است. ضایعات اندام تناسلی زنانه (بدون درد با رشد آهسته و کند)، خارش، سوزش، سفتی (در محل ضایعه)، ترشحات واژینال، دیس‌پارونی سطحی (در موارد زگیل‌های واژن).

معاینه بالینی زگیل های تناسلی:

ضایعات متعدد پاپیلوماتوز و صاف در اندام تناسلی، واژن و سرویکس که گاهی از نظر بالینی، غیر قابل شناسایی هستند.

پاتولوژی:

ضایعات پاپیلوماتوز ، صاف، نیزه‌ای و یا وارونه.

ضایعات پاپیلوماتوز: ضایعات برآمده به صورت برآمدگی‌های انگشتی شکل، که اغلب حاوی مویرگ هستند.

ضایعات صاف : اغلب غیر قابل شناسایی هستند، سطح گرانولر و الگوی موزائیکی (در کولپوسکوپی) دارند.

ضایعات نیزه‌ای: ضایعات هیپرکراتوتیک، با برآمدگی‌های سطحی و انتهای متشکل از مویرگ

ضایعات وارونه: به ندرت بر روی سرویکس یافت شده و به درون غدد سرویکس رشد می کنند.

ارزیابی‌ها:

بیوپسی (از ضایعات غیر تیپیک)، اسمیر سرویکس+ سیتولوژی (در صورتی که از زمان انجام آخرین اسمیر، بیش از 3 سال گذشته باشد)، کولپوسکوپی+ بیوپسی (از ضایعات سرویکس).

درمان:

درمان سرپایی، با استفاده از پودوفیلین 1 تا 2 بار در هفته و یا محلول پودوفیلوتوکسین، دوبار در مدت سه روز، برای مدت 4 هفته.

ضایعات مقاوم به درمان و یا متعدد: کرایوتراپی، لیزرتراپی، الکتروکوتر، برداشت ضایعات. می توان از اینترفرون و یا محرک‌های موضعی ایمنی (ایمی کیمود)، در موارد وجود نقص سیستم ایمنی استفاده کرد.

استفاده از روش‌های جلوگیری از بارداری (در طی درمان، سه ماه پس از درمان و در صورت وجود شریک جنسی جدید)، توصیه می شود. ارزیابی و معاینه بیمار، پس از ارتباط جنسی جدید توصیه می شود.

زنان باردار: در دوران بارداری، نمی توان پودوفیلین تجویز کرد، از درمان جایگزین می توان، در این موارد استفاده کرد. در موارد وجود ضایعات بزرگ واژینال و داخل رحمی، زایمان به روش سزارین توصیه می شود.

عوارض:

پیش آگهی:

عود پس از هفته‌ها تا ماه‌ها (50 تا 60 درصد پس از استفاده از پودوفیلین)، شایع است.

برگرفته از:
کتاب مروری سریع بر بیماری های زنان و مامایی
نوشته میشا داتا، لوئیس رندال، نانومی هولمز
ترجمه دکتر سارا آرین مهر
برچسب‌ها

درباره دُروانا

دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا)
وبسایت دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.
از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.
با دروانا همراه شوید.

موضوعات ویژه