بی اختیاری ادرار در زنان به از دست رفتن کنترل مثانه ها اشاره دارد. بی اختیاری ادرار در زنان می تواند به نشتی مقدار اندک ادرار در مواردی مانند خنده یا سرفه اشاره داشته همچنین می تواند نیاز فوریتی در دفع ادرار را شامل شود. خوشبختانه بی اختیاری ادرار در زنان مشکلی قابل درمان می باشد. میلیون ها فرد بالغ در سرتاسر جهان ممکن است به بی اختیاری ادرار مبتلا شوند. افراد بالغ بالای 50 سال و عمدتا زنان بیشتر مستعد ابتلا به بی اختیاری ادرار می باشند. اگر بی اختیاری ادرار در زنان درمان نشده باقی بماند ممکن است راش، زخم، عفونت های پوستی و عفونت های مجاری ادراری ایجاد شود. تغییرات ناشی از سن می تواند بر قدرت مثانه در کنترل ادرار تاثیر بگذارد. افزایش سن می تواند جریان ادرار را تضعیف کرده و دفعات ادرار کردن را افزایش دهد.
انواع بی اختیاری ادرار در زنان:
بی اختیاری استرسی ادرار یکی از انواع بی اختیاری ادرار در زنان می باشد. این نوع از بی اختیاری ادرار در زنان زمانی ایجاد می شود که ادرار در اثر فشار ناگهانی بر ماهیچه های پایینی شکم تخلیه شود. این نوع از بی اختیاری ادرار در زنان ممکن است حین سرفه کردن، خندیدن و یا ورزش کردن ایجاد شود. بی اختیاری ادرار در زنان معمولا زمانی روی می دهد که به دلایلی مانند زایمان یا انجام جراحی ماهیچه های شکمی تضعیف شده باشد. این نوع از بی اختیاری ادرار در زنان بسیار متداول می باشد. بی اختیاری ادرار فوریتی نوعی دیگر از انواع بی اختیاری ادرار در زنان می باشد و زمانی ایجاد می شود که نیاز به ادرار کردن به طور ناگهانی و اغلب قبل از رسیدن به توالت ایجاد می شود. این نوع از بی اختیاری ادرار در زنان مسن شایع می باشد و ممکن است علامتی از عفونت ادرار یا مثانه بیش فعال باشد. نوع دیگری از بی اختیاری ادرار در زنان ترشح غیر قابل کنترل مقادیر اندک ادرار می باشد که در اثر پر شدن بیش از حد مثانه ایجاد می شود. در این شرایط ممکن است فرد قادر به تخلیه ادرار نباشد و یا به هنگام ادرار کردن ادرار به صورت قطره ای خارج شود. این نوع از بی اختیاری ادرار اغلب در مردان شایع می باشد و به دلایلی مانند انسداد مجاری ادراری، بزرگ شدن پروستات یا وجود غده ای در آن ایجاد می شود. دیابت و برخی دیگر از بیماری ها نیز در ایجاد این نوع از بی اختیاری ادرار دخالت دارد. نوع دیگر بی اختیاری ادرار، بی اختیاری فانکشنال می باشد. در این شرایط کنترل ادرار نرمال می باشد اما در زمان ادرار کردن این کنترل دشوار می گردد. در برخی موارد به دلیل ابتلا به بیماری هایی مانند آرتریت یا سایر بیماری ها که حرکت کردن را دشوار می سازد ابتلا به این نوع از بی اختیاری ادرار در زنان مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.
در برخی موارد بی اختیاری ادرار در زنان ترکیبی از چند نوع بی اختیاری مختلف می باشد که در بالا بدان اشاره شده است. و اما علت و فاکتورهای خطر دخیل در بی اختیاری ادرار در زنان چیست؟ علت بی اختیاری ادرار در زنان متفاوت است و عوامل مختلفی را شامل می شود:
- تضعیف ماهیچه های لگنی بعد از زایمان
- ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، آلزایمر و مالتیپل اسکلروزیس یا ام اس
- نازک شدن و خشکی پوست واژن یا مجرای ادرار مخصوصا بعد از یائسگی
- مصرف برخی داروها
- تجمع مدفوع در روده ها
- چاقی و اضافه وزن که منجر به افزایش فشار در مثانه و ماهیچه های کنترل کننده ادرار می گردد
- ابتلا به عفونت های مجرای ادراری
- ابتلا به بیماری های عروقی
درمان بی اختیاری ادرار در زنان
درمان بی اختیاری ادرار در زنان بستگی به علت و نوع بی اختیاری ادرار در زنان دارد. اگر بی اختیاری ادرار در زنان به دلیل سایر مشکلات پزشکی روی دهد درمان این شرایط به درمان بی اختیاری ادرار در زنان کمک می کند. ورزش های کگل و تقویت مثانه با استفاده از برخی تمرین ها به درمان بعضی انواع بی اختیاری ادرار در زنان کمک می کند و در تقویت ماهیچه های لگنی نقش دارد. ورزش های کگل به تقویت ماهیچه هایی کمک می کند که در کنترل مثانه نقش دارد. ورزش های کگل را می توان در هر مکان و زمانی انجام داد. ورزش های کگل نه تنها در کنترل بی اختیاری ادرار در زنان موثر است بلکه در مردان نیز می تواند کمک کننده باشد. به دنبال انجام این ورزش ها مشاهده بهبود علائم بی اختیاری ادرار در زنان 3 تا 6 ماه زمان خواهد برد. داروها نیز در درمان بی اختیاری ادرار در زنان موثر می باشد. برای مثال کرم استروژن که به صورت واژینال استفاده می شود در برخی موارد در درمان بی اختیاری ادرار در زنان (از نوع استرسی خفیف) موثر واقع می شود. در بعضی موارد جراحی به عنوان یک گزینه در درمان بی اختیاری ادرار در زنان مطرح می شود. انجام جراحی بستگی به نوع بی اختیاری ادرار در زنان و علت بروز آن خواهد داشت.
