خانم های مبتلا به ولوواژینیت دچار خارش، ترشح، نزدیکی دردناک، سوزش، درد حین ادرار کردن و تورم میشوند. باید توجه داشت که این علائم مختص به این بیماری نیستند و شرایط بسیاری موجب بروز علائم مشابه میشوند.
علل ولوواژینیت - عفونت ها
کاندیدا آلبیکنس یک عامل قارچی است که موجب علائم حاد، مزمن و برگشت پذیر می شود و واژن و در مواردی ولوو را درگیر می کند. تریکوموناس نیز باکتری است که سبب خارش و ترشحات آزار دهنده می شود؛ واژینوز باکتریال موجب ترشحاتی می گردد که تحریک کننده نیستند. استرپتوکوکوس گروه بی و دی ممکن است موجب واژینیت و بروز ترشحات دائمی شوند؛ این ترشحات سبب تحریک پوست ولوو می گردد. این عفونت ممکن است به همراه کاندیدا آلبیکنس وجود داشته باشد.
هرپس سیمپلکس به طور مستقیم موجب ولوواژینیت نمی شود؛ بیمار در ناحیه ولوو دچار درد، زخم ها و تاول های جدا از هم می گردد. ویروس پاپیلومای انسانی نیز عامل زگیل های تناسلی است و موجب ترشح نمی شود. تینئا یک عفونت قارچی است و می تواند عامل ولویت باشد اما سبب واژینیت نمی گردد. راش پوسته پوسته که حاشیه مشخصی دارد و به ران ها منتشر می شود از علائم این عفونت قارچی است.
عوامل غیر عفونی
در مواقعی ممکن است خانم ها دچار علائم ولوواژینیت (درد و سوزش آزار دهنده) شوند در حالی که وضعیت ولوو و باکتری های موجود طبیعی است. این بیماران به ولوواژینیت مبتلا نیستند و ممکن است درد عصبی داشته باشند. در موارد نادر مشکل ممکن است روانی باشد. علی رغم این که مشکل واضحی وجود ندارد، اما علائم بیمار باید جدی گرفته شوند.
درماتیت
شایع ترین علت ولویت، درماتیت است. این وضعیت پوستی بیشتر در آن هایی که دچار آلرژی هستند دیده می شود اما این افراد ممکن است سابقه درماتیت در سایر بخش های بدن خود را نداشته باشند. درماتیت آتوپیک موجب خارش می گردد. راش های پوسته پوسته قابل مشاهده و شکاف و پوسته ریزی در لابیا بزرگ و کوچک نیز دیده می شود. درماتیت آتوپیک واژن را درگیر نمی کند. ولوواژینیت تحریکی یا آلرژیک نوعی درماتیت است که در آن بخش های از مجاری تناسلی که در معرض مواد آلرژی زا قرار گرفته اند درگیر می شوند. این مواد شامل ماده ضد قارچ ایمیدازول، نئومایسین، لاتکس کاندوم، روغن های بودار، استفاده بیش از حد از صابون، ژل های بهداشتی و در برخی موارد مایع منی هستند. این مشکل پوستی ممکن است شدید باشد و باعث زخم شود بنابراین درد و سوزش اصلی ترین علائم آن است. بی اختیاری ادرار و مدفوع نیز موجب درماتیت تحریکی مزمن میشوند.
پسوریازیس
بیماری پسوریازیس در برخی تنها پوست ناحیه تناسلی و مقعد را درگیر می کند که تشخیص را دشوار می سازد. این بیماری موجب خارش و در مواردی درد می شود که واژن را درگیر نمی کند. در این مشکل پوستی راش واضح و برجسته وجود دارد که لابیا، پوست اطراف مقعد و شکاف میانی را درگیر می کند.
لیکن اسکلروز
این یک بیماری نادر اما خطرناک است. این بیماری در سنین یائسگی شایعتر است. لیکن اسکلروز موجب ولویت می شود و واژن را درگیر نمی کند. مهم ترین نشانه وجود راش با پلاک سفید است که ممکن است هر بخشی از ولوو یا پوست اطراف مقعد را درگیر کند. اگر درمان انجام نگیرد، لیکن اسکلروز موجب چروک شدن، اسکار، از بین رفتن لابیا و کلیتوریس و تنگی ورودی واژن می گردد. همچنین ارتباطی میان این بیماری و بروز سرطان ولوو وجود دارد.
واژینیت آتروفیک
در بیمارانی که یائسگی یا شیردهی موجب افت سطح استروژن در آن ها شده است، ممکن است علائم ولوواژینیت با شدت های مختلف بروز کنند. شایع ترین این علائم خشکی واژن است که تماس جنسی را با مشکل روبه رو می کند. شکنندگی مخاط در اثر خشکی ممکن است موجب ایجاد شکاف های بسیار کوچک و دردناک شود که نزدیکی را دردناک می کند. در بیمارانی که یک حساسیت آتوپیک دارند، هنگامی که میزان استروژن کم می شود، درماتیت در ناحیه ولوو بروز می کند. علاوه بر مقاربت دردناک، این بیماران دچار خارش یا راش می شوند. پزشک در معاینه، سطح مخاطی بی رنگ، مسطح و خشک به همراه شکاف هایی در اطراف ورودی واژن را می بیند.
تشخیص ولوواژینیت
هنگامی که علائم طولانی می شوند، سابقه بیمار بررسی می گردد که شامل سابقه بیماری، قرارگیری در معرض مواد آلرژی زا و محرک ها، سابقه پوستی و تناسلی و سابقه مصرف داروها می شود. نمونه گیری از ترشحات واژینال نیز برای تشخیص کاندیدا آلبیکنس و سایر عوامل عفونی انجام می گیرد. اگر ولوو نیز درگیر باشد، نمونه پوستی گرفته می شود که وجود عفونت باکتریایی بررسی گردد. در مواردی که ضایعه ای در ناحیه تناسلی وجود دارد، از آن نمونه برداری می شود.
