روش کاشت مو و انواع آن
کاشت مو به منظور افزودن مو به ناحیه ای از سر که موهای آن کم یا طاس شده است، انجام می گیرد. کاشت مو با گرفتن مو از نواحی ضخیم تر پوست سر یا سایر بخش های بدن و پیوند آن به بخشی که موهای نازک داشته یا طاس شده انجام می شود. در سراسر جهان، حدود 60 درصد از آقایان و 50 درصد از خانم ها دچار نوعی ریزش مو می گردند. برای درمان این مشکل، بسیاری از ترکیبات بدون نسخه مانند داروهای موضعی (ماینوکسیدیل) استفاده می شود. کاشت مو روش دیگری برای درمان ریزش مو است. امروزه، پزشکان گرافت های موی مینی و میکرو را برای پیوند برمی دارند که بعد از کاشت ظاهری طبیعی در پوست سر ایجاد شود.
کارکرد کاشت مو
کاشت مو در درمان ریزش موفق تر از داروهای بدون نسخه عمل می کند. از جمله فاکتورهایی که باید در نظر داشت این است که در حدود 10 تا 80 درصد کاشت های مو، رشد مو در بازه سه تا چهار ماهه بازمی گردد. همانند موی طبیعی، موی کاشته شده نیز در طول زمان نازک می شود. در افرادی که فولیکول های مو غیر فعال دارند (کیسه هایی در نزدیکی پوست که حاوی مو هستند اما موی آن ها رشد نمی کند) کاشت مو کارکرد زیادی ندارد اما مطالعه ای نشان می دهد که درمان با پلاسما موجب رشد مجدد 75 درصد از موهای کاشته شده می شود. پیوند مو برای همه افراد موثر نیست. اگر موهای فرد به طور طبیعی نازک یا طاس شده باشد یا ریزش مو در اثر یک آسیب رخ داده باشد، کاشت مو برای بازیابی موهای از دست رفته موثر است. بیشتر کاشت ها با موهای موجود انجام می گیرند بنابراین برای افرادی که نازکی مو و طاسی پراکنده دارند، در اثر شیمی درمانی یا سایر داروها دچار ریزش مو شده اند و یا در پوست سر خود اسکارهای ضخیمی در اثر جراحت دارند موثر نیست.
روش کاشت مو
در این روش برای درمان ریزش مو، مو از نواحی دیگر سر یا بدن گرفته شده و به نواحی بدون مو منتقل می گردد. موها اغلب از پشت سر گرفته می شوند اما نواحی دیگر بدن نیز برای این کار مناسب هستند. قبل از آغاز پیوند، جراح ناحیه ای که مو از آن گرفته می شود را استرلیزه و به کمک بی حس کننده موضعی بی حس می کند. در مواردی پزشک برای آرامش بیشتر بیمار در طول کاشت مو، از داروی آرام بخش استفاده می کند و سپس به کمک یکی از روش های زیر کاشت مو را انجام می دهد:
پیوند واحد فولیکولی (FUT)
این روش برای کاشت مو شامل مراحل زیر می باشد:
- پزشک به کمک یک چاقوی جراحی قطعه ای از پوست سر معمولا از پشت سر را برمی دارد. اندازه قطعه برداشته شده حدود 15 تا 25 سانتی متر است اما ممکن است از کنار یک گوش تا گوش دیگر ادامه یابد.
- ناحیه بریده شده از پوست سر به کمک بخیه بسته می شود.
- پزشک قطعه گرفته شده از پوست سر را به قطعات کوچکتر تقسیم می کند؛ او ممکن است به کمک چاقوی جراحی 2000 قطعه کوچک تر ایجاد کند که گرافت نام دارند. برخی از گرافت ها ممکن است تنها یک مو داشته باشند.
- پزشک با سوزن یا تیغ حفره های کوچکی در پوست سر ایجاد میکند؛ جایی که مو در آن کاشته میشود.
- پزشک موهای گرفته شده را در این حفره ها قرار می دهد. این مرحله از کاشت مو پیوند نام می گیرد.
- حال محل برش ها را به کمک باند یا گاز استریل پانسمان می شوند.
بسته به نوع موی فرد، اندازه محل های پیوند، کیفیت (ضخامت) موها و رنگ آن ها تعداد گرافت ها مشخص می شود.
استخراج واحد فولیکولی (FUE)
برای انجام این روش کاشت مو، پزشک موهای پشت سر فرد را می تراشد. سپس فولیکول های تکی را از پوست سر بیرون می آورد که خروج هر فولیکول نشانه کوچکی را در پوست سر به جای می گذارد. همانند روش پیوند واحد فولیکولی، جراح حفره های کوچکی در پوست سر ایجاد کرده و فولیکول های مو را به داخل حفره ها پیوند می زند. حال پزشک محل برش ها را به کمک باند یا گاز استریل پانسمان می کند.
عوارض جانبی کاشت مو
شایع ترین عارضه جانبی اسکار است. سایر عوارض جانبی کاشت مو شامل بروز عفونت، ترک خوردن یا ترشح چرک از اطراف محل برش ها، درد، خارش و ورم پوست سر، التهاب فولیکول های مو (فولیکولیت)، خونریزی، از دست دادن حس در اطراف محل برش ها، تفاوت موهای پیوند زده شده با موهای اطراف یا نازک تر بودن آن ها و ادامه ریزش مو در مواردی که هنوز نواحی طاس وجود دارند، می باشد.
