تعریق یک عملکرد طبیعی بدن است که به تنظیم دمای بدن شما کمک می کند. تعریق یا عرق کردن ترشح یک مایع نمکی از غدد عرق است.
تغییرات در دمای بدن، دمای بیرون از خانه یا احساسات می توانند عاملی برای عرق کردن باشند. رایج ترین نواحی در بدن که دچار تعریق می شوند شامل:
- صورت
- زیر بغل ها
- کف دست ها
- کف پاها
تعریق در میزان نرمال، برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است. تعریق ناکافی و یا تعریق بیش از حد هر دو سبب بروز مشکلاتی خواهند شد. کمبود تعریق می تواند خطرناک باشد؛ زیرا احتمال بالا رفتن بیش از حد دمای بدن وجود دارد. تعریق بیش از حد بیشتر با آسیب های روانی همراه است. تعریق بیش از حد و به طور کلی تعریق ممکن است مشکلات پوستی را به دنبال داشته باشد که در اغلب موارد خفیف هستند.
فصل تابستان از یک طرف زمانی مناسب برای گردش و سفر است و از طرف دیگر با بالا رفتن دمای هوا، میزان عرق کردن نیز افزایش می یابد که خود بروز مشکلات پوستی را تشدید می کند (تعریق زیاد در تابستان). در ادامه با برخی از عفونت ها و ناراحتی های پوستی که در اثر تعریق عموما در فصل تابستان ظاهر می شوند و البته اقداماتی که در پیشگیری و کنترل این مشکلات موثر هستند آشنا می شویم.
عفونت های قارچی پوست
در فصل تابستان، عفونت های قارچی پوست بسیار شایع هستند. قارچ ها به عنوان عوامل ایجاد این عفونت ها، عموما در لایه سطحی پوست و در محیطی تاریک، مرطوب و گرم مانند بین انگشتان پاها یا دست ها، زیر سینه ها یا کشاله ران رشد می کنند. خارش ژوک، بیماری پای ورزشکار و عفونت قارچی کرم حلقوی از جمله عفونت های قارچی پوست هستند که عموما در اثر تعریق زیاد در تابستان (رطوبت و گرمای بیشتر) شیوع پیدا می کنند.
بیماری پای ورزشکار (تینه آ پدیس): عفونت قارچی در پاها است که قارچ معمولا در شرایط مرطوب ایجاد شده در پاها رشد می کند. بیماری پای ورزشکار اغلب از بین انگشتان جایی که تعریق بیشتر اتفاق می افتد، آغاز می شود. خشک نکردن پاها بعد از شنا یا حمام، پوشیدن کفش یا جوراب تنگ که امکان جریان هوا وجود نداشته باشد، آب و هوای گرم، راه رفتن با پای برهنه در حمام های عمومی، اطراف استخر ها و اتاق های رختکن عواملی هستند که احتمال ابتلا به این عفونت را بالا می برند.
نکاتی برای پیشگیری از بیماری پای ورزشکار یا قارچ پا
- پاهای خود خصوصا بین انگشتان را روزانه و به طور کامل شستشو دهید.
- در حین ورود به استخر، حمام یا اتاق رختکن از کفش مخصوص یا دمپایی استفاده کنید.
- جوراب های تمیز و کتانی بپوشید. در صورت تعریق و مرطوب شدن، آنها را روزانه و به طور مرتب تعویض کنید. بهتر است به جای پوشیدن جوراب هایی از جنس مواد مصنوعی که رطوبت را از پاها می گیرند، جوراب های نخی یا پشمی بپوشید.
- از به اشتراک گذاشتن لباس ها، حوله یا کفش با دیگران خودداری کنید. به خاطر داشته باشید برخی از محصولات مربوط به ناخن ممکن است به ناخن یا کوتیکول آن آسیب وارد کرده و ناخن را مستعد ابتلا به عفونت سازند.
- ناخن های خود را تمیز و البته کوتاه نگاه دارید.
خارش ژوک (تینه آ کروریس): این نوع عفونت پوستی قارچی عموما در چین خوردگی های کشاله ران، ناحیه تناسلی و باسن ظاهر می شود. تعریق بیش از حد، پیوسته یک محیط مرطوب ایجاد می کند که احتمال بروز عفونت خارش ژوک را افزایش می دهد. این عفونت عموما شرایط جدی نیست و در افرادی که تعریق زیادی دارند مانند ورزشکاران شیوع بیشتری دارد.
نکاتی برای پیشگیری از خارش ژوک
- پوست اطراف ناحیه تناسلی را خشک و تمیز نگاه دارید.
- از پوشیدن لباس هایی که در اصطکاک با پوست بوده و موجب تحریک می شوند خودداری کنید. لباس زیر آزاد و راحت انتخاب کنید.
- ورزشکاران باید تمام لباس های خود خصوصا لباس های مخصوص ورزش را بشویند.
- اگر شما مستعد ابتلا به خارش ژوک هستید می توانید بعد از حمام از پودرهای ضد قارچ استفاده کنید.
جوش گرمایی سوزشی یا عرق سوز
برای بعضی از افراد، هوای گرم به معنی شروع جوش های گرمایی سوزشی است. این حالت با جوش های برآمده به اندازه سر سوزن همراه است که به وسیله یک ناحیه پوستی قرمز احاطه شده است. جوش های گرمایی سوزشی با خارش شدید همراه است. این حالت که ممکن است با احساس سوزش شدید نیز همراه باشد، معمولا در گردن، قسمت فوقانی قفسه سینه، کشاله ران و زیر بغل رخ می دهد. اصطلاح پزشکی رایج برای شایع ترین وضعیت جوش گرمایی، تب عرق گز قرمز یا میلیاریا روبرا است.
تعریق بیش از حد موجب جوش های سوزشی ناشی از گرما می شود، زیرا رطوبت می تواند به سلول های سطحی پوست آسیب برساند. این سلول های آسیب دیده سدی ایجاد می کنند که مانع از جریان آزاد عرق روی سطح پوست شما می شود و به جای آن عرق در زیر پوست جمع می گردد. بهترین درمان جوش های گرمایی سوزشی، پیشگیری از آن ها است.
- از موقعیت هایی که موجب تعریق بیش از حد می شوند، بپرهیزید.
- اگر با این حال باز هم جوش های گرمایی سوزشی داشتید، پوست ناحیه درگیر را خشک و خنک نگاه دارید، آن ها به خودی خود طی چند روز آینده برطرف می شوند.
- محیط با تهویه مناسب می تواند کمک کننده باشد.
- بعد از این که پوست خود را خشک و خنک نگاه داشتید، از لوسیون های حاوی کالامین برای کاهش دادن علائم جوش های گرمایی سوزشی استفاده کنید.
اصول استحمام در فصل تابستان
با رعایت دستورات زیر می توانید خشکی پوست ناشی از استحمام و همچنین مشکلاتی که پوست عموما در فصل تابستان درگیر آن ها می شود را کاهش دهید.
- برای جلوگیری از خشکی پوست میزان دفعات استحمام را کاهش دهید. 2 تا 3 بار استحمام در هفته برای اکثر افراد مناسب است. بهتر است استحمام بیش از 15 دقیقه طول نکشد و با آب ولرم انجام گیرد.
- از صابون های ملایم غنی شده با چربی استفاده کنید تا میزان خشکی پوست کاهش یابد. آرد جو دوسر یا روغن حمام را به آب بیافزایید. جایگزین های صابون در نمک اسید، ژل و صابون های مایع، خاصیت خشک کنندگی کمتری نسبت به صابون های ضدباکتری و برطرف کننده بو دارند. از صابون تنها برای شستشو صورت، زیر بغل، ناحیه تناسلی، دست ها و پاها استفاده کنید. از آب تمیز و شفاف برای شستشو استفاده کنید.
- بعد از استحمام، پوست خود را به کف دست یا به آرامی قرار دادن حوله روی آن به سرعت خشک کنید.
- بعد از خشک شدن پوست، فورا از یک کرم یا روغن استفاده کنید. از یک کرم مرطوب کننده قوی حاوی آب و چربی مناسب استفاده کنید نه یک کرم که اکثر حجم آن را آب تشکیل می دهد. استفاده از کرم ها و لوسیون های حاوی الکل بپرهیزید.
