آکنه در اثر بسته شدن فولیکول های مو ایجاد می شود. چربی، آلودگی و سلول های پوستی مرده در سطح پوست منافذ پوستی را بسته و جوش ها یا عفونت های کوچک موضعی ایجاد می کنند. درمان آکنه باکتری ها را پاک می کند و چربی اضافی که موجب آکنه می گردد را از بین می برد. انواع درمان آکنه شامل درمان های خانگی آکنه، داروهای موضعی، داروهای خوراکی و روش های پزشکی هستند.
درمان آکنه در شما به وضعیت فردی شما بستگی دارد. اگر شما به آکنه خفیف تا متوسط مبتلا هستید مانند جوش های سر سفید یا جوش های سر سیاه، درمان آکنه آسان تر خواهد بود. در هر حال، اگر شما به آکنه کیستیک یا التهابی دچار هستید، درمان آکنه پیچیده تر خواهد بود. آکنه کیستیک کیست های بزرگ، دردناک و قرمز در زیر سطح پوست هستند. متخصص پوست شما را در تشخیص نوع آکنه یاری می کند.
درمان آکنه: داروهای موضعی
داروهای موضعی برای درمان آکنه شامل لوسیون ها، ژل ها و کرم هایی هستند که بر روی پوست مالیده می شوند. شما معمولا یک لایه نازک از این داروها را در صبح و شب قبل از رفتن به رختخواب و بعد از شستن صورت بر روی پوست خود می مالید. برخی از داروهای موضعی آکنه به صورت غیر نسخه ای و برخی به صورت نسخه ای در دسترس هستند.
داروهای غیر نسخه ای درمان آکنه معمولا حاوی مواد موثره سالیسیلیک اسید یا بنزوئیل پراکسید هستند. این مواد مقدار چربی تولیده شده در بدن شما را کاهش می دهند. سالیسیلیک اسید و بنزوئیل پراکسید همچنین با التهاب مقابله می کنند. این اثرات به درمان آکنه های موجود کمک کرده و از ایجاد آکنه های بیشتر جلوگیری می کنند.
داروهای نسخه ای برای درمان آکنه زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که داروهای غیر نسخه ای موضعی موثر نبودند. این ژل ها یا کرم ها برای درمان آکنه حاوی ترتینوئین (یک داروی رتینوئیدی که از ویتامین آ به دست می آید)، نمونه قوی تر بنزوئیل پراکسید و یا یک آنتی بیوتیک به نام کلیندامایسین هستند. زمانی که شما به آکنه متوسط تا شدید دچار هستید، این داروها بهتر می توانند باکتری ها را از بین ببرند.
درمان آکنه: داروهای خوراکی
داروهای خوراکی برای درمان آکنه داروهای سیستمیک نیز نام می گیرند؛ زیرا این داروها وارد جریان خون می شوند. این داروها برای درمان آکنه، تنها با نسخه پزشک قابل تهیه و مصرف هستند. این داروها اغلب برای درمان آکنه متوسط تا شدید که به داروهای موضعی آکنه پاسخ نداده اند، به کار می روند. سه نوع داروی سیستمیک برای درمان آکنه به کار می روند که شامل موارد زیر هستند:
آنتی بیوتیک ها
متخصص پوست ممکن است مصرف روزانه آنتی بیوتیک تتراسایکلین یا آزیترومایسین را توصیه کند. این دارو در مقابله با باکتری ها و عفونت های ناشی از آن ها در آکنه کمک کننده هستند. زمانی که ژل ها و کرم ها وضعیت را بهتر نکنند، آنتی بیوتیک ها اغلب در کنار داروهای موضعی در درمان آکنه به کار می روند.
قرص های ضد بارداری
تنظیم سطح هورمون می تواند در درمان آکنه در زنان موثر باشد. با این حال، شما نمی توانید بدون تجویز پزشک متخصص پوست از قرص های ضد بارداری برای درمان آکنه در بارداری استفاده کنید. اگر باردار هستید، در مورد درمان آکنه در بارداری با متخصص خود مشورت کنید.
ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین یک داروی قوی از خانواده رتینوئید ها است که در درمان آکنه مورد استفاده قرار می گیرد. این داروها اندازه غدد چربی را کاهش می دهد؛ به گونه ای که این غدد چربی کمتری تولید کنند. ایزوترتینوئین همچنین تغییر و تبدیل سلول های پوستی را کنترل می کند؛ به گونه ای که سلول ها آزاد شدن باکتری ها و چربی اضافی از منافذ را مسدود نسازند. این دارو اغلب در درمان آکنه کیستیک شدید کاربرد دارد. زمانی که راه های دیگر در درمان آکنه موثر نبوده اند، متخصص پوست این دارو را تجویز می کند. با این حال، عوارض جانبی ایزوترتینوئین که در درمان آکنه به کار می رود شدید است و برای همه افراد قابل مصرف نیست.
روش های مورد استفاده در درمان آکنه
برخی روش های پزشکی ممکن است برای درمان آکنه شدید مورد استفاده قرار گیرند؛ در حالی که این روش ها کاربرد کمتری در مقایسه با داروها در درمان آکنه دارند. این روش ها عموما در مطب پزشک انجام می شوند. روش های پزشکی درمان آکنه ممکن است دردناک باشند و در برخی موارد اسکار هایی بر جای بگذارند.
تخلیه و استخراج
در طول تخلیه و استخراج برای درمان آکنه، متخصص پوست به صورت دستی کیست های بزرگ را که در زیر پوست تشکیل شده اند، تخلیه می کند. پزشک مایعات، آلودگی، چرک و سلول های پوستی مرده داخل کیست را خارج می کند تا درد و عفونت ناشی از آکنه برطرف شود. در این روش درمان آکنه، پزشک ممکن است برای تسریع بهبود و کاهش احتمال بر جای ماندن اسکار آنتی بیوتیک یا استروئید را به داخل کیست تزریق کند.
لیزر درمانی آکنه
استفاده از لیزر برای درمان آکنه نیز می تواند در بهبودی عفونت ناشی از آکنه موثر باشد. پرتو لیزری در کاهش مقدار باکتری های روی پوست که موجب آکنه شده اند کمک کننده است.
پیلینگ شیمیایی و میکرودرم آبریژن
پیلینگ شیمیایی و میکرودرم آبریژن لایه بالایی پوست را برمی دارند. در طول این فرآیند جوش های سر سیاه و سر سفید نیز از بین می روند.
عوارض درمان آکنه
عوارض جانبی درمان آکنه بسته به روش انتخابی و قدرت داروی مصرفی متفاوت هستند.
در داروهای موضعی برای درمان آکنه، شایع ترین عوارض جانبی خشکی و تحریک پذیری پوست هستند. خوشبختانه، این عوارض موقتی هستند و اغلب با ادامه مصرف دارو برطرف می شوند. اگر پوست شما دچار خارش یا سوزش شده است و یا پوست ریزی شدید دارید، با متخصص پوست تماس بگیرید.
عوارض جانبی داروهای خوراکی برای درمان آکنه اغلب شدیدتر هستند. آنتی بیوتیک ها موجب ناراحتی معده و یا سرگیجه می شوند. اگر شما از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، از یک روش پیشگیری از بارداری پشتیبان نیز استفاده کنید. برخی آنتی بیوتیک ها اثر ضد بارداری این قرص ها را کاهش می دهند.
اگر از قرص های ضد بارداری برای درمان آکنه استفاده می کنید، باید از عوارض جانبی ضد بارداری های خوراکی همچون افزایش خطر لخته های خونی و فشار خون بالا آگاه باشید.
ایزوترتینوئین عوارض جانبی جدی خصوصا برای خانم های باردار به دنبال دارد. بروز نقایص مادرزادی شدید در کودکانی که مادران آن ها در طول بارداری از ایزوترتینوئین استفاده کردند، گزارش شده است. این دارو سطح کلسترول و عملکرد کبدی را تحت تاثیر قرار می دهد.بنابراین برای جلوگیری از بروز این عوارض آزمایشات لازم و معاینات متناوب باید توسط پزشک نتخصص پوست انجام شوند. یکی از اشتباهات رایج در دران آکنه، تجویز انواع آنتی بیوتیک ها و ایزوترتینوئین توسط داروخانه ها و افراد غیر مسجل می باشد که قیوی توصیه به خودداری از مصرف خودسرانه داروهای آکنه می گردد؛ زیرا علاوه بر افزایش هزینه های درمان سبب بروز عوارض خطرناک شود.
