تعریف:

بر اساس عضو نمایش جنین تعریف می شود، به طوری که موقعیت¹ قسمت خروجی، به صورتی غیر از اکسی پوت قدامی باشد.

اتیولوژی:

انقباضات رحمی برای انقباض سر جنین و تسهیل چرخش به موقعیت اکسی پوت، در قسمت قدامی ناکافی هستند و یا سایز و شکل لگن اجازه چرخش مناسب را نخواهد داد و سبب ایجاد موقعیت‌هایی نظیر اکسی پوت- خلفی (اکسی پوت در ساعت 6 واقع می شود)، اکسی پوت- عرضی (اکسی پوت در ساعت 3 و یا 9 واقع می شود) و یا مایل (اکسی پوت در ساعات 10،2،4 و یا 8 واقع می شود) خواهند شد.

ریسک فاکتور‌ها:

• انقباضات ناکافی رحمی
• لگن آندروئید
• نارس بودن جنین
• حجم ناکافی مایع آمنیوتیک
• ابزار داخل رحمی
• آنومالی‌های مادرزادی
• بارداری‌های چندقلو

اپیدمیولوژی:

به درستی شناخته شده نیست.

شرح حال:

تشخیص، اغلب به صورت اتفاقی قبل از شروع زایمان و یا از طریق معاینه در خلال زایمان است. ممکن است به صورت زایمان طول کشیده تظاهر یابد.

معاینه بالینی:

معاینه عمومی: خستگی مادر در حین زایمان.

معاینه شکم: صاف شدگی قسمت تحتانی شکم، اندام‌های جنین به صورت قابل لمس در می آیند، عضو نمایش در قسمت بالاتر قرار می گیرد.

معاینه واژینال: میزان نزول جنین را ارزیابی کنید، وضعیت نمایش و موقعیت جنین را، از طریق معاینه سوچورها و فونتانل‌های جنین مشخص کنید، اندازه‌ء لگن و میزان دیلاتاسیون سرویکس را ارزیابی کنید.

پاتولوژی:

نامشخص است.

ارزیابی:

CTG (ارزیابی سلامت جنین، تناوب، قدرت و مدت انقباضات رحمی)، آزمایش کامل خون مادر، گروه خونی و ذخیره خون مورد نیاز در صورت جراحی.

درمان:

درمان طبی: انفیوژن اکسی توسین (برای افزایش میزان انقباضات رحمی)، بیهوشی اپیدورال (کاهش دردکمر)، هیدراسیون کافی باید برقرار شود.

درمان جراحی: در صورتی که سر جنین، به میزان 2/5 قابل لمس بوده و یا عدم تناسب بین قطر سر جنین و لگن مادر وجود داشته باشد، زایمان به روش سزارین، ارجح خواهد بود. استفاده از فورسپس کیلند²، تنها در موارد وجود جراح با تجربه (برای پیشگیری از تروما به مادر و جنین)، به کار می رود.

سایر روش‌ها: چرخش جنین به کمک دست.

عوارض:

عوارض جنینی: افزایش خطر تغییر شکل در سر جنین، دیسترس جنینی، عوارض زایمان به وسیله‌ء ابزار.

عوارض مادری: درد کمر (به دلیل افزایش فشار عضو نمایش بر ناحیه پشت مادر)، زایمان قبل از دیلاتاسیون کامل سرویکس (که سبب افزایش فشار بر رکتوم خواهد شد)، افزایش خطر پارگی پرینه.

پیش آگهی:

پروگنوز، اغلب خوب است. در موارد موقعیت اکسی پوت- خلفی، در 75 درصد از موارد، چرخش خودبخودی به موقعیت اکسی پوت- قدامی صورت خواهد گرفت. سایر موقعیت‌ها، نیازمند کمک برای ختم زایمان هستند (25 درصد، احتمال توقف در مسیر نزول وجود خواهد داشت).