پژوهشی جدید نشان داده است که پلاستیک های شیمیایی به نام BPA به نظر می رسد با متولد شدن نوزادان کم وزن دختر ارتباط دارد. مسئول این تحقیقات Vasantha Padmanabhan که خود متخصص زنان و زایمان از دانشگاه پزشکی میشیگان است، گفت میزان بالای BPA در خون مادران در دوران بارداری منجر به زایمان دخترانی با وزن کمتر شده است.
محققین دریافتند که به ازای افزایش دو برابر در میزان BPA در خون مادر در سه ماهه اول بارداری، وزن نوزاد دختر حدود 6.5 اونس کاهش می یابد.
اگر چه در این تحقیق فقط ارتباط بین میزان BPA و کاهش وزن نوزاد دختر مشاهده شد اما لازم به ذکر است که این تحقیق به گونه ای طراحی نشده بود که این ارتباط را اثبات کند.
Padmanabhan متذکر شد به برخی نکات این تحقیق اشاره کرد: این پژهش نخستین پژوهشی است که به ارزیابی میزان BPA در اوایل بارداری پرداخته است و فقط به نمونه برداری از بند ناف پس از زایمان تکیه نکرده است.
او گفت وقتی دوران رشد جنین را در بارداری در نظر می گیریم، سه ماهه اول دوران بسیار مهمی است. ما احساس کردیم اگر هر ماده شیمیایی وارد شده و تاثیر داشته باشد، این نقطه ای است که ما باید به دنبال یک ارتباط باشیم.
اما سخنگوی شورای شیمی آمریکا در گروه صنعتی می گوید استفاده از نمونه خون مادر نتایج را زیر سوال می برد.
Steven Hentges از سوی شورای شیمی آمریکا طی بیانیه ای گفت متخصصین سازمان کنترل و پیشگیری از داروها توصیه می کنند که اندازه گیری خون برای بررسی میزان در معرض BPA قرار داشتن، به ندرت می تواند جز اقدامات معتبر در نظر گرفته شود.
BPA یا bisphenol A، ترکیبی شیمایی است که برای ایجاد پلاستیک و رزین های اپوکسی به کار می رود. این ترکیب می تواند در محفظه های پلاستیکی، درزگیرهای دندانی و رسیدهای پول حرارتی یافت شود. رزین های BPA برای پوشش دهی داخل غذاهای کنسرو شده استفاده می شود تا از زوال آلومینیوم جلوگیری کند.
به گفتهPadmanabhan ، مطالعات قبلی نشان داد که BPA می تواند بر هورمون هایی مانند استروژن، تستوسترون، تیروئید و انسولین تاثیر بگذارد. به همین دلیل و بر اساس آن چه که در پیش زمینه این تحقیق ذکر شده است، نگرانی های مربوط به در معرض BPA واقع شدن و تاثیرات آن بر بارداری و رشد اولیه جنین رو به افزایش است.
Padmanabhan و همکاران به منظور بررسی اثرات BPA در طول بارداری نمونه خون 61 خانم باردار که در بیمارستان زنان دانشگاه Michigan Von Voigtlander تحت درمان بودند را اندازه گیری کردند. آنها نمونه ها را با خون به دست آمده از بند ناف به هنگام زایمان مقایسه کردند.
محققین دریافتند افزایش BPA با کاهش وزن نوزادان دختر ارتباط دارد، اما در پسران این چنین نیست. افزایش میزان BPA با افزایش کم دوره بارداری (به مدت یک روز) ارتباط دارد.
Padmanabhan گفت هورمون ها به طور متفاوتی بر رشد پسران و دختران در دوران جنینی تاثیر می گذارد و این تفاوت ها شاید احتمالی باشد که چرا دختران تحت تاثیر BPA قرار می گیرند.
او گفت تفاوت های زیادی در تغییرات هورمونی وجود دارد تا جایی که اشاره کردن به یک میانجی خاص دشوار است. برای مثال در طول دوران اولیه رشد، افزایش اولیه تستوسترون در جنین پسر اتفاق می افتد اما در جنین دختر این چنین نیست.
دکتر Leonardo Trasande از دانشگاه پزشکی NYU واقع در نیویورک گفت، بر اساس این نتایج و سایر نتایج، خانم های باردار باید سعی کنند مواجه خود را با BPA کاهش دهند. او گفت این تحقیق نگرانی های مربوط به BPA را در اقشار آسیب پذیر جامعه مانند خانم های باردار و کودکان آنها مطرح می کند.
او گفت خانم ها با اجتناب از گرم کرن غذاها در مایکروویو، اجتناب از مصرف غذاهای کنسرو شده و کاهش مصرف رسیدهای کاغذی می توانند از در معرض BPA واقع شدن بکاهند. اما Hentges در مقابله با این نتایج عنوان کرد این تحقیق در مقیاس کمی انجام شده است در نتیجه اطلاعات آن نمی تواند معنی دار باشد.
او گفت BP یکی از بی خطر ترین مواد شیمیایی است. او ادامه داد بر اساس تحقیقات وسیعی که انجام شده است به وضوح می توان گفت BPA ماده ای بی خطر است و می تواند در صنایع غذایی استفاده شود. سازمان غذا و داروی آمریکا اخیرا به این پرسش پاسخ داده است که آیا BPA بی خطر است؟ پاسخ FDA به صراحت بله بوده است. ضمن آن که در سال 2014 توسط FDA مقاله ای منتشر شده که به روشنی در آن از چنین جمع بندی حمایت شده بود و این تحقیق یکی از گسترده ترین تحقیقاتی است که تا به حال انجام شده است.
این تحقیق در 25 سپتامبر در ژورنال Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است.