بیماری کاوازاکی یک بیماری نادر در کودکان است. این بیماری نوعی از واسکولیت (التهاب عروق خونی) محسوب می شود. در بیماری کاوازاکی، حدود 20 تا 25 درصد با بروز التهاب و ایجاد آنوریسم در عروق کرونر قلب و گاهی در صورت عدم درمان در بعضی عروق دیگر همراه است. برخی مواقع بیماری کاوازاکی سرخرگ های کرونری را تحت تاثیر قرار می دهد که موجب مشکلات شدید قلبی در کودکان می گردد. علت این بیماری مشخص نیست؛ پاسخ بدن به یک ویروس یا عفونت به همراه فاکتورهای ژنتیکی موجب بروز بیماری می شوند. این بیماری مسری نیست و از یک کودک به کودک دیگر منتقل نمی شود، کودک مبتلا بیماری را به دیگری منتقل نکرده و کودک سالم در اثر تماس نزدیک با کودک بیمار به بیماری مبتلا نمی شود. بیماری کاوازاکی در کودکان هر دو جنس و تمام نژادها را تحت تاثیر قرار می دهد؛ اما پسران بیش از دختران درگیر این بیماری می شوند. در بیشتر موارد کاوازاکی در کودکان زیر 5 سال اتفاق می افتد.
تشخیص بیماری کاوازاکی در کودکان
تشخیص بیماری کاوازاکی تیپیک به کمک نشانه و علائم کودک و در نوع آتیپیک بیماری علاوه بر نشانه‌های بیمار به کمک تست های آزمایشگاهی و انجام اکوکاردیو گرافی انجام می گیرد. پزشک متخصص در ابتدا به وجود این بیماری در کودک مشکوک می شود. اگر کاوازاکی عروق کرونری کودک را تحت تاثیر قرار داده باشند، پزشک متخصص قلب کودکان بیماری را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز می کند. پزشک وجود نشانه ها و علائم بیماری کاوازاکی (تب، تورم غدد لنفاوی گردن، راش در قسمت میانی بدن و ناحیه تناسلی، لبهای قرمز، خشک و پوسته پوسته و زبان متورم، قرمزی کف دست ها و پاها، قرمزی چشم ها) را در کودک بررسی می کند و بدین ترتیب وجود سایر بیماری ها که موجب علائم مشابه می شوند را رد می کند. به طور کلی، اگر کودک برای بیش از پنج روز تب داشته و به همراه آن چهار نشانه و علامت بیماری را ظاهر کند، کاوازاکی نوع تیپیک در او تشخیص داده می شود. با این حال، همه کودکان این علائم و نشانه ها را ندارند و تست هایی برای تایید تشخیص انجام می گیرند.
اکوکاردیوگرافی
اگر تصور پزشک این باشد که کودک به کاوازاکی مبتلا است، انجام اکوکاردیوگرافی را توصیه می کند. این تست بدون درد از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب و سرخرگ های کرونری استفاده می کند. این تست به طور معمول در زمان تشخیص دو هفته بعد از شروع تشخیص و 6 الی 8 هفته بعد انجام می شود و در صورت درگیری قلبی بنا بر نظر فوق تخصص قلب کودکان ممکن است تکرار شود. اکو همچنین اثراتی که بیماری در طول زمان بر روی عروق کرونری کودک گذاشته است را مشخص می کند. این اثرات اغلب تا دو یا سه هفته بعد از بروز علائم آشکار نمی شوند بنابراین این تست باید به طور مرتب بعد از تشخیص انجام گیرد. برخی از کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی نشانه ها و علائم را در فاز حاد نشان نمی دهند و پزشکان بیماری را تا دو تا سه هفته بعد از آغاز آن تشخیص نمی دهند؛ این زمانی است که نشانه دیگری از بیماری –پوسته پوسته شدن انگشتان دست ها و پاها- خود را نشان می دهد.
پزشکان از آزمایش های خون، تصویر برداری اشعه ایکس از قفسه سینه و الکتروکاردیوگرافی نیز برای تشخیص بیماری کاوازاکی در کودکان استفاده می کنند.
درمان بیماری کاوازاکی در کودکان
داروها مهم ترین درمان بیماری کاوازاکی هستند.
درمان اولیه
این بیماری موجب مشکلات جدی می گردد. بنابراین، کودک باید حداقل برای بخش اول درمان در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد. درمان استاندارد بیماری در فاز حاد دوز بالای آسپیرین و ایمنوگلوبولین است. ایمنوگلوبولین دارویی است که به صورت وریدی تزریق می شود. بیشتر کودکان با دریافت این درمان ظرف 24 ساعت تا حد زیادی بهبود می یابند. در تعداد کمی از آن ها تب همچنان باقی می ماند و این کودکان به دوره دوم درمان با ایمنوگلوبولین نیاز دارند. در آغاز درمان، کودک دوز بالایی از آسپیرین را دریافت می کند. زمانی که تب او برطرف شود، دوز این دارو نیز کاهش می یابد؛ دوز کم آسپیرین در پیشگیری از تشکیل لخته خونی که ممکن است در سرخرگ های کوچک ملتهب ایجاد شود، کمک کننده است. بعد از درمان در فاز حاد، کودکان باید رژیم غذایی و عادات سالمی را پیش گیرند. انجام این اقدامات میتواند در کاهش خطر بیماری قلبی در آینده موثر باشد.
درمان و مراقبت طولانی مدت
اگر کاوازاکی عروق کرونری را تحت تاثیر قرار داده باشد، او به درمان و مراقبت مداوم نیاز دارد. در این صورت، پزشک متخصص قلب کودکان می تواند شرایط او را تحت نظر داشته باشد.
