آنالیزهای جدید نشان داده است خانم هایی که دچار یائسگی زودرس می شوند بیشتر در خطر ابتلا به بیماری های قلبی و مرگ زودرس قرار دارند. برای رسیدن به چنین نتیجه ای محققین هلندی 32 تحقیق را مورد بررسی قرار دادند که در آن بیش از 300000 خانم حضور داشتند. در این بررسی محققین خانم های زیر 45 سال را در شروع یائسگی با خانم هایی مقایسه کردند که در شروع یائسگی 45 سال یا بیش از 45 سال داشتند.

به طور کلی ریسک بیماری قلبی برای خانم هایی که در آغاز یائسگی زیر 45 سال بودند تا 50 درصد افزایش یافت. محققین عنوان کردند به نظر می رسد یائسگی زودرس ریسک مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد. اما ارتباطی با ریسک سکته به دست نیامد. به هر حال در این تحقیق تنها ارتباط بین یائسگی زودرس و ریسک مرگ مشاهده شد و علت آن مشخص نگردید.

دکتر Taulant Muka از مرکز پزشکی دانشگاه روتردمن عنوان کرد این یافته ها نشان می دهد که خانم های مبتلا به یائسگی زودرس گروه هدف برای درمان های پیشگیرانه مربوط به بیماری های قلبی عروقی هستند.

ممکن است بتوان در مورد خانم هایی که دچار یائسگی زودرس و یا یائسگی نارس می شوند، بتوان هورمون درمانی را پیشنهاد کرد. استفاده طولانی مدت از استروژن (هورمون زنانه) با افزایش ریسک سرطان و سکته همراه است. خیلی از محققین بر این باورند که خطرات این گزینه بر منافع آن غالب است.

جان منسون از مرکز سلامت زنان و بیولوژی جنسیت از بیمارستان زنان بستون عنوان کرد توصیه برای خانم هایی که قبل از 45 سالگی وارد دوران یائسگی می شوند، دشوار است.

این خانم ها در خطر بیماری های قلبی و پوکی استخوان قرار دارند. متخصصین توصیه می کنند این افراد حداقل تا وارد شدن به دوران یائسگی طبیعی بهتر است از استروژن استفاده کنند.

یائسگی معمولا در سن 51 سالگی آغاز می شود. به هر حال یک مورد از هر 10 خانم تا سن 45 سالگی یائسگی طبیعی را تجربه می کنند.

در برخی خانم ها انجام جراحی هایی مانند برداشت تخمدان ها منجر به بروز یائسگی زودرس می شود.

 یک مورد از هر سه خانم به دلیل ابتلا به بیماری های قلبی عروقی جان خود را از دست می دهند و به دلایلی که چندان روشن نیست این ریسک در دوران یائسگی شدت می یابد.

آیا افت میزان استروژن که به دنبال یائسگی اتفاق می افتد، در این میان دخالت دارد؟ احتمالا دلایل پیچیده تری در کار است.

ترزا وودراف از دانشگاه نورتوسترن شیکاگو عنوان کرد ما به قطعیت نمی دانیم آیا سیستم باروری بر سلامت قلبی عروقی تاثیر دارد و یا این که بیماری های قلبی عروقی بر تخمدان تاثیر می گذارد.

منسون و همکارانش عنوان کردند که احتمالی دو سویه وجود دارد: یائسگی زودرس ریسک بیماری را افزایش می دهد و فاکتورهای خطری مانند فشار خون بالا و مقدار کلسترول بالا می تواند منبع خونی به تخمدان را معیوب کرده و منجر به یائسگی زودرس شود.

موکا محقق فوق دکترا توضیحی را برای این احتمال مطرح می کند: از دست رفتن اولیه عملکرد تخمدان می تواند سیستمی را در بدن فعال سازد که فشار خون، مایعات بدن و التهاب را تنظیم می کند. فعالسازی نامناسب این سیستم می تواند سبب بروز فشار خون بالا شده و به قلب آسیب برساند.

محققین افزودند این احتمال وجود دارد که فاکتورهای خطر محیطی و ژنتیکی منجر به شروع زودرس یائسگی شده و ریسک نتایج ضعیف را برای سلامت فرد در پی داشته باشد.

موکا و همکارانش تحقیقات مشاهده ای را مورد آنالیز قرار دادند که در آن سن خانم در شروع یائسگی هم چنین زمانی که از شروع یائسگی می گذشت را ارزیابی کردند.

و تنها چهار تحقیق وجود داشت که در آن زمان طی شده بعد از یائسگی را در ارتباط با ریسک های قلبی عروقی مورد ارزیابی قرار داده شده بود و نتایج نیز متناقض بوده است.

به هر حال، یافته های مربوط به سن نشان داد ارتباط واضحی در این میان وجود دارد. در حالی که خانم هایی که دچار یائسگی زودرس شده اند با افزایش ریسک مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی رو به رو هستند، در مورد خانم هایی که در شروع یائسگی 50 تا 54 سال دارند، ریسک مرگ و میر قلبی کمتر است.

موکا عنوان کرد بر اساس این یافته ها سن فرد به هنگام شروع یائسگی می تواند شاخصی برای پیش بینی حوادث قلبی عروقی و مرگ و میر در خانم هایی باشد که در دوران بعد از یائسگی قرار دارند.

این یافته ها به صورت آن لاین در 14 سپتامبر در ژورنال JAMA Cardiology منتشر شد.