بنا به گزارش محققین نیوزلندی به منظور تولید واکسن جدیدی که فرد را علیه بیماری مقاربتی سوزاک یا گنوره محافظت کند امیدهایی به دست آمده است.
این خبر بسیار خوبی است. آنتی بیوتیک ها تنها راه درمان موجود برای گنوره می باشند اما بر اساس گزارشات مقامات بهداشتی آمریکا متاسفانه سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک گنوره نیز ایجاد شده است. هلن پتوزیس هریس از دانشگاه اوکلند عنوان کرد با وجود تلاش ها، ایجاد واکسنی موثر علیه سوزاک یا گنوره با تاثیرات بالینی مدت هاست ناکام مانده است. ما واکسنی را به دست آورده ایم که یک سوم افراد دریافت کننده این واکسن را از ابتلا به گنوره حفظ کرده است. این دستاورد هنوز از حد عملیاتی و نهایی دور است اما قدم مهمی در مسیر صحیح می باشد.
واکسنی به نام MeNZB برای کنترل مننژیت از سال 2004 تا 2006 در نیوزلند ایجاد شد که دیگر در دسترس نیست. اما تصور بر این است که آنتی ژن ها در این واکسن پاسخ ایمنی را علیه گنوره ایجاد می کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با بیماری مقاربتی جنسی به مطلب زیر مراجعه نمایید:
محققین دریافتند افرادی که با MeNZB واکسینه شده بودند کمتر در خطر ابتلا به گنوره قرار داشتند و این در مقایسه با افرادی بود که این واکسن را دریافت نکرده بودند (41 درصد در مقایسه با 51 درصد). پتوزیس هریس عنوان کرد ما مشاهداتی را دنبال کردیم که نشان داد نرخ ابتلا به گنوره متناسب با استفاده از واکسن meningococcal B افت می کند و نشان داده شد تا مدتی پس از استفاده، این واکسن تاثیرات محافظتی علیه گنوره نشان می دهد. یک سوم آن هایی که واکسینه شده بودند علیه سوزاک یا گنوره محافظت شدند.
بعد از در نظر داشتن فاکتورهایی مانند نژاد، جنسیت، وضعیت اقتصادی اجتماعی و شرایط جغرافیایی محققین جمع بندی کردند که این واکسیناسیون شانس ابتلا به گنوره را تا 31 درصد کاهش می دهد.
در آمریکا به نوجوانان، اطفال و بالغین توصیه می شود تا یکی از دو واکسن meningococcal را برای محافظت علیه مننژیت دریافت کنند. این که آیا این واکسیناسیون می تواند افراد را علیه گنوره محافظت کند باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد. مشخص نیست این پاسخ ایمنی چند وقت دوام خواهد داشت.
دکتر میچل کرامر مسئول دپارتمان زنان و زایمان در بیمارستان هانتینگتون نیویورک عنوان کرد اگر گنوره درمان نشود و یا درمان آن به تاخیر بیفتد می تواند تاثیرات طولانی مدتی را برای سلامتی در پی داشته باشد. عدم درمان می تواند عوارضی مانند بیماری التهابی لگن، بارداری اکتوپیک و ناباروری را به دنبال داشته باشد و می تواند احتمال انتقال اچ آی وی را افزایش دهد. دکتر کرامر هم چنین افزود اگر یک واکسن موثر علیه سویه های متفاوت گنوره ایجاد شود در آن صورت می تواند بسیار مفید باشد.
تقریبا 78 میلیون مورد جدید ابتلا به گنوره در جهان به طور سالانه مشاهده می شود. با توجه به مقاوم شدن گنوره به داروها ایجاد واکسن می تواند نقش مهمی داشته باشد.
این یافته ها نشان می دهد به انجام تحقیقات بیشتری در زمینه ایجاد واکسن گنوره نیازمندیم و این یافته ها می تواند نشانه ای باشد که ما را در مسیر صحیح هدایت می کند.
در این تحقیق اطلاعات حدود یک میلیون نفر که واکسن MeNZB را دریافت کرده بودند بازبینی و بررسی گردید. محققین داده های افراد 15 تا 30 ساله را جمع آوری کردند که تشخیص گنوره یا کلامیدیا یا هر دوی آن در مورد آن ها داده شده بود. همه افراد واجد دریافت واکسن MeNZB بودند. داده ها برگرفته از 11 کلینیک در نیوزلند بود.
نزدیک به 15000 نفر در این آنالیز حضور داشتند. بیش از 1200 نفر به گنوره مبتلا بودند و بیش از 12400 نفر به کلامیدیا مبتلا بودند و 1000 نفر نیز به هر دو بیماری دچار بودند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با ویروس پاپیلومای انسانی و هرپس تناسلی به مطلب زیر مراجعه نمایید:
این گزارش در دهم جولای در ژورنال لانست منتشر شده است.
دکتر Hunter Handsfield سخنگوی انجمن سلامت جنسی در مرکز ایدز و بیماری های مقاربتی واشنگتن عنوان کرد این مقاله به لحاظ مفهومی بسیار جالب است اما دلیلی نیست که این واکسن را برای محافظت از گنوره استفاده کنیم. ایجاد واکسن برای گنوره بسیار چالش برانگیز است.
با ابتلا به بیماری هایی مانند آبله مرغان و اوریون ایمنی علیه این بیماری ها ایجاد می شود به همین دلیل ایجاد واکسن در پیشگیری از این بیماری ها موثر می باشد.
اما در مورد سوزاک ابتلا به عفونت به معنی ایمنی دوباره در برابر آن نخواهد بود. همین امر سبب می شود تولید واکسن سوزاک با دشواری هایی رو به رو شود.
Handsfield بر این باور نیست که نتایج این تحقیق به اندازه ای قوی باشد که در تولید واکسن برای کاهس شانس ابتلا به گنوره موثر باشد. به گفته ایشان این واکسن نباید برای کنترل سوزاک یا گنوره استفاده شود. من فکر نمی کنم این جمع بندی ها بتواند کمک کننده باشد.
