دروانا:

بر خلاف فرضیه ای که وجود دارد، تنها بخش اندکی از ملانوما ها در اثر تغییر در وضعیت خال های پوستی موجود ایجاد می شوند. یافته های حاصل از یک بررسی گسترده و انجام متاآنالیز شواهد بیشتری را در اختیار قرار می دهد که نشان می دهد اغلب ملانوماها ارتباطی با تغییرات بدخیم خال ها ندارند.

کاترینا لانگو از دانشگاه مدنا و رجیو امیلیا واقع در ایتالیا در اخبار پزشکی مداسکیپ عنوان داشت: پیامد مهم این تحقیق برای پزشکان و بیماران این است که همواره باید تمام پوست به دقت بازبینی و معاینه شود و هر گونه ضایعه پوستی جدید در افراد بالغ به عنوان یک ضایعه بدخیم در نظر گرفته شود.

این تحقیق به صورت آن لاین در تاریخ 29 آگوست در ژورنال آکادمی درماتولوژی آمریکا منتشر شده است.

در این بررسی 38 تحقیق انجام شده که شامل 20126 بیمار مبتلا به ملانوما بود که مورد بررسی قرار گرفتند. در این مجموعه 29.1% ملانوما با خال های موجود ارتباط داشتند و 70.9 درصد موارد ملانوما چنین نبودند.

بیماران مبتلا به ملانوما که منشا ملانومای آن ها در خال های موجود بود به طور قابل توجهی جوان تر بودند و این در مقایسه با بیمارانی بود که ملانومای آنان منشا جدیدی در پوست داشت. هیچ تفاوت معنی دار جنسیتی در شیوع ملانوما مشاهده نشد.

در هر دو گروه بیماران مبتلا به ملانوما چه آن هایی که بیماری ملانوما منشا جدیدی داشت و چه آن های که بیماری ملانوما با خال های موجود ارتباط داشت، تفاوتی به لحاظ یافته های هیستولوژیک و یا محلی که ضایعات ظاهر شده بودند به دست نیامد.

شیوع ضایعات پوستی در هر دو گروه بیماران مبتلا به ملانوما عمدتا در اندام های دست و پا و تنه گزارش شد.

محققین دریافتند ملانوماهایی که از خال های پوستی موجود ایجاد شده اند در مقایسه با ملانوماهایی که منشا جدید داشتند نازک تر بودند. دکتر لانگو متذکر گردید این تفاوت نشان می دهد بیمارانی که خال های پوستی زیادی دارند باید به طور منظم توسط متخصصین پوست مورد غربالگری قرار گیرند تا تغییرات دیسپلازی در خال های پوستی به موقع شناسایی شود.

هم چنین بیمارانی که خال های پوستی زیادی دارند باید بدانند که مراقب تغییرات کوچک در خال ها باشند.

تنها 13 مورد از 38 تحقیقی که بازبینی گردید تمایزی را بین دو گروه تعریف شده نشان داد.

متوسط دوره پیگیری در این تحقیقات 9.3 سال بود. در اغلب این تحقیقات تفاوت معنی داری در بقای افراد در هر دو گروه تعریف شده به دست نیامد.

دکتر لانگو عنوان کرد درسی که باید از این تحقیق بگیریم آن است که در ارزیابی و انتخاب بیماران به سایر فاکتورهای خطر نیز توجه داشته باشیم. متخصصین پوست باید بیماران را به دقت از سر تا نوک پا معاینه کنند مخصوصا باید بیمارانی که خال های زیاد دارند را به دقت بررسی کنند هم چنین باید توجه داشت احتمال بروز ملانوما بدون توجه به تغییر در خال های موجود نیز وجود دارد.

هم چنین ایشان افزودند این نکته برای افراد معمولی نیز اهمیت دارد که نه تنها به خال های پوستی خود توجه ئاشته باشند و تغییرات خال ها را پیگیری کنند بلکه باید همه بخش های پوست خود را به لحاظ وجود ضایعات جدید پوستی مورد توجه و پیگیری قرار دهند.