بر اساس گزارش جدیدی که در دست است، تکنیک فریز کردن که با عنوان cryoablation شناخته می شود می تواند جایگزینی برای لامپکتومی باشد آن هم در مواردی که سرطان پستان کوچک است و در مراحل اولیه قرار دارد.
در واقع cryoablation به معنی برداشتن بافت ها از طریق تخریب آنها با سرمای زیاد است.
بر اساس گفته رهبر این تحقیقات دکتر Deanna Attai استادیار بالینی جراحی در دانشگاه پزشکی دیوید جفن لوس آنجلس، در بررسی کوچکی که بر روی 86 بیمار انجام گرفت، نشان داده شد این روش درمانی اغلب سرطان های کوچک پستان را با اثرات جانبی اندکی درمان می کند.
او که خود مسئول سابق انجمن جراحان پستان آمریکا بوده است عنوان کرد استفاده از رویکردهای درمانی که برای از بین بردن سلول های سرطانی کمتر تهاجمی است باید به نحوی باشد که تغییری را در ظاهر پستان ایجاد نکند و یا این که تغییرات اندکی را در پی داشته باشد. ریسک مهمی که در این میان وجود دارد این است که همه سلول های سرطانی از بین نرود.
جراح دیگری نیز خاطر نشان کرد اگر چه لازم است در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام شود، اما به نظر می رسد فریز تراپی می تواند ابزاری جدید باشد که ما می توانیم آن را به خانم ها پیشنهاد دهیم. دکتر لورا کوپر مسئول خدمات جراحی پستان در مرکز سرطان Duarte واقع در کالیفرنیا عنوان کرد این داده ها امیدوارکننده است و در مراحل اولیه قرار دارد. اما به هر حال قطعا این روش برای همه مناسب نخواهد بود.
دکتر کوپر افزود برای این روش لازم است تومور حدود یک سانتی متر باشد، یعنی کمتر از نیم اینچ.
محققین عنوان کردند فریز تراپی سال هاست که برای درمان توده های غیر سرطانی پستان هم چنین سرطان های کلیه، ریه و کبد استفاده می شود.
در این بررسی جدید محققین فریز تراپی را در مورد بیماران سرطانی از 19 مرکز در ایالات متحده آمریکا انجام دادند. تومور آن ها حدود دو سانتی متر (سه چهارم یک اینچ) و یا کوچکتر بود.
از آن جایی که این تحقیق به گونه ای طراحی شده بود که اثربخشی تکنیک را مورد ارزیابی قرار دهند، محققین تومور را 28 روز بعد از انجام فریز تراپی به روش جراحی برداشتند. سپس بافت را در لابراتوار پاتولوژی مورد بررسی قرار دادند.
به طور کلی، فریز تراپی در مورد 92 درصد سرطان ها و برای تومورهایی با اندازه کمتر از یک سانتی متر موثر بوده است. این روش سرپایی با استفاده از بیهوشی موضعی انجام می شود. پزشک از تصویر برداری اولتراسوند استفاده می کند تا با استفاده از آن بتواند پروبی شبه سوزنی و نازک را در داخل تومور هدایت کند. این پروب ها نیتروژن مایعی را آزاد می کردند که می تواند توپ های یخی را ایجاد کند که منجر به فریز شدن بافت ها شود. این نیتروژن در تماس با بافت نیست.
پس از آن بدن تدریجا بافت های مرده را بازجذب می کند و جای زخم کوچکی باقی می ماند.
عوارض احتمالی این روش عبارت است از عفونت، خونریزی، آسیب ناشی از سرما در پوست، درد و زخم. برای پیشگیری از آسیب های ناشی از سرما، تومورهایی که به سطح پوست نزدیک است نباید به این روش درمان شود.
برخی از بیماران در این تحقیق عنوان کردند که فریز تراپی را به جراحی ترجیح می دهند اما ترجیح تعدادی از بیماران انجام جراحی سنتی بود.
Attai گفت این روش سال ها قبل می توانست به عنوان روشی استاندارد برای درمان توصیه شود.
او ادامه داد ما می دانیم فریز تراپی تومورهای کوچک را از بین خواهد برد. برای بررسی دقیق تر نیاز داریم تا این دو روش درمانی را با هم مقایسه کنیم. باید بیماران را حداقل به مدت 5 سال دنبال کنیم تا ببینیم آیا نرخ عود بیماری بیشتر از لامپکتومی است یا خیر.
هم چنین باید تصمیم گرفته شود آیا رادیوتراپی بعد از انجام فریزتراپی ضروری است یا خیر.
دکتر کوپر که خود در این بررسی حضور نداشت عنوان کرد این مرکز درمانی سعی دارد تا تحقیقات بیشتری را روی این تکنیک انجام دهد. او موافق بود که ما به داده های طولانی مدتی نیاز داریم.
این تحقیق اخیرا در Annals of Surgical Oncology منتشر شده است.
